Artzaia eta ardiak

Samaniego

 Atozte onontz laster,

 Atozte anaiak,

 Deadar egiten du

 Perucho artzaiak;

 Otso andi bat dator

 Mendi oiek bera,

 Zuzen zuzen onera,

 Ardiak jatera.

 Badijoaz anaiak

 Bi chispa arturik,

 Beldurrez geldi dedin

 Ardi gabetanik.

 Allegatzen dirade

 Lertzeko zorian,

 Eta ez da ageri

 Otsorik mendian;

 Biurturik badaude

 Soseguz echean,

 Orobat gertatzen da

 Biaramonean.

 Bigarren chalmak dauzka

 Chit ereztaturik,

 Urrengoan ez dute

 Egiten askorik.

 Orduan egiazki

 Otsoa jachi zan

 Menditik artaldera,

 Eta an asi zan

 Ardirik galantenak

 Iltzen eta jaten;

 Eta lastima zana,

 Artaldea galtzen.

 Gezurra esan zuen

 Bi bider artzaiak,

 Eta ez zioten nai

 Sinistu anaiak.

 Gezurtiak egia

 Baldin badu esaten,

 Gezurtia dalako

 Ez zayo sinisten;

 Onela egiten du

 Beretzat kaltea,

 On da beti egia

 Non-nai esatea.