Solas onak karosadun bati

 1

 Adichkidea, egia maite baduzu,

 Atentzionez, othoi entzun nazazu.

 Sinhetsi nahi banuzu, hobeki muntatu behauzu,

 Irabazi gehiago atherako baitezu.

 2

 Ez dut ikusten nihon zu bezakakorik,

 Bazter orotan znre famaturik.

 Gauza bat falta bakharrik, zaldi on bat behar nombeitik,

 Bertze tresna zahar hori igortzeko etchetik.

 3

 Ibili gabe bidean uda ala negu,

 Baluke horek oihanean emplegu.

 Zarerat joan behar badu, ferak khentzen ahal diozkagu,

 Gaztetuko da menturaz libro uzten badugu.

 4

 Nahi baduzu entzun garbiki egia,

 Hartu behauzu zaldi gazte beria.

 Zahar huni guardia, tini baitu bere aldia,

 Emozu lehen bai lehen eretreta handia.

 5

 Bihar berean kuri, ikhus merkatua,

 Ez egon zaldi tresna hori lotua.

 Moltsatik larga dirua, egin ontsa zure tratua,

 Behingotz izan zaitezen gostura muntatua.

 6

 Adichkidea, bethi zure zerbitzari,

 Atentzione nere azken hitzari.

 Lot zaite zaldi onari, eta estal karosa hori,

 Fortuna jarraikiko da zure muntadurari.

 7

 Segi nezazu, nik eran bezala planta,

 Entzunen duzu laudoriozko knta

 Ah! zer gizon galanta! zer muntadura charmanta!

 Oihu eginen dauzute: biba, biba, erranta.

 8

 Adichkidearen erepustua.

 Gogoan orai kopla haukien morala,

 Egin nio bai, zuk diozun bezala.

 Balin banu ahala, bainan eskas dut metala,

 Lagundu nahi nauenak, othoi eman dezala.