inprimatu
Azillak ogei ta bost...
Izenburua:
Azillak ogei ta bost...
Sinadura:
Puxana Agirregabiria, Pedro (Oletakoa)
Urkizaren iruzkina:
Egilea(k):
Puxana Agirregabiria, Pedro

Argitalpena:
Karmel.
Urtea:
1981
Argitalpenaren urtea:
Alea:
1
Orrialdea:
94-96

 

 

 

 

faksimilea ikusteko


faksimilea ikusteko


faksimilea ikusteko


Azillak ogei ta bost

 

Oletakoa

 

 Azillak ogei ta bost,

 ta santa Katalin noiz

 besigutarako goiz,

 Eriotzentzat ez iņoiz.

 

 Ta antxe,

 Sukarrietan,

 euri lantxe

 ta negu giroetan,

 olatuak samurtuten diran

 ondarraren gaiņeko etxetan,

 Eriotzea ibili da

 erruki bagako laztenetan.

 

 Kanpaiak jo ditue

 iru dobletan,

 gizon ezaupidetan;

 iru ala bost jo bear ete

 otoi esketan

 aberriaren aita danetan?

 

 Semerik ez eukan,

 anaiak bai,

 aberriaren semeak

 danok gara anai.

 Zabaldu da ezkilla,

 Sabin dala illa,

 ta gizonak, ots, ots,

 bideetan datoz.

 

 Eundaka asko gizon

 begiak puztuta malkoz,

 Sabin ikusten illotz,

 sinistuteko be egotz.

 

 Sabin,

 Euzkadiren alfa

 eta beta;

 Itxarkunde arnas

 ta poeta.

 

 Sabin,

 biotz eta gogoz

 gure profeta,

 il aurrez ta geroz

 gure zeta.

 

 Il da Sabin.

 Sabin

 il...

 Sabin...

 Esan bearrik ez

 Euzkadin.

 Ixo ezkil,

 ixi kanpai;

 Sabin il,

 bakigu be!.

 Bera be be ebillen

 orren nai.

 

 Bera ebillen eskinka,

 gure kontzientziari deika,

 errieren biziari minka,

 uluka ta zotinka...:

 Il naiago dot,

 il naiago,

 ikusi baiņo...

 nora eskein zara, noraiņo?

 

 Eriotza ta amaia

 erabili dozuz

 zure eskintza orde.

 Bete da zure naia.

 Gure kontzientzia

 esnatu da ta

 Iruntsiko dau

 opari orren dela.

 

 Ikus gizonak,

 gure aitonak,

 gure aita ta

 ama-amonak,

 agur

 esateko

 eztarriak

 biur.

 Euzkadiko lurra

 eskiņi dautsue

 aparka ta apurka:

 or erri agurra.

 

 Lurra ta otoia,

 azi ta fedia...

 Eriotzak bizi bat moztu,

 gizonik onena ostu,

 baiņa ezin gaindu

 biziaren iturria.

 Euzkadik bere lurrean

 gordea dauka sukarria,

 sukarri onek berpiztuko dau

 maite dogun aberria.

 

 Sukarria,

 gaur arri

 ta biar argia.

 Gaur Sabin,

 samin

 eta min,

 ta biar erria,

 gar barriz

 Aberria.

 

 Azillak ogei eta bost,

 Sukarrietan Sabin Illotz,

 bizien pausoak ots, ots,

 negar, agur ta otoitz:

 Geroarte...

 egun andirarte...

 

 Ez dira illeta,

 eskintza dira,

 odola darioela

 fedez egiņak.

 Promesak,

 euskal penak,

 danen gaiņetik

 beteteko menak.

 

 Egun andirarte,

 azkatasunerarte...

 Promesa;

 batek eta bestek

 eta geiagok.

 Sabinen inkesa

 iruntsi dabe

 il baiņo lenago.

 

 Biziaren katea ez da eten,

 ziur egon Sabin,

 gure promesak egingo dautseten

 zutik dan Euzkadin.

 

 Lo egizu, Sabin, Sukarrietan,

 erria piztuko da ta garretan.

 


inprimatu