Aritzari oles-deia
Oteiza, Gorka
euskeratu bear bai-nazue, zergatik deitzen didak ZERUKO ARGIA'tik? Onela aldentzen ikusten ba-nauk, aur nintzaneko nere izketa galdua jasotzerik, ezin onartu dezakedalako dek
etziokat iņori barkatzen
zeruko argia nork euskeratzen dik?
ken esku ori, etzaidak lagundu
nere buruaren bengaizoa nauk, edo-ta nere erantzuna nere
itzak ire eskuetan ditukalako ta ire burua osotzat jotzen dekalako ezeren utsik ez
dekalako
ezer etzaik palta
ni palta nazue
eskupeko eskean makurtzen zaituzten puska au.
i osoa aiz eta orrela irauten dek
(-tzera
nik nere burua zutik eta mutu naiago diat, baiņa ez edozein zugaitzen an-)
ire jabegaitza, ire ibaia, ire etxea, ire seme-alabak
piņu-gramatikak
latiņez zikintzen dituan bitartean
ni bakarrik zutitu ta zugaitz biurtzen nauk Zugaitz
bizitzeko
ta eztarria aizeak minbera dakidan
begiak ire zai
ez nauk makurtzen
ez nabillek argi-billa zeruan
kopeta makur
orain ikusten naukan bezela
onela zutik eta bizkarra emanda
gogora zak
burua gainbera
besoak atzera eroriak
txapela eskuetan
(iregandik etendako zugaitz txikia nauk
iregana itzulean)
itzal-dardara barreiatua zeran Aita ori,
arrizko alkitzarrean exeritako antziņateko itzal ori
Oi, Zugaitz, eskulotu bakarti
il-soiņekodun zeruraiņoko burnizuti gorri, argi izkutu,
ixuritako itxaropen konta-eziņa
(Iregana itzulean
natorren orri etena nauk)
nork entzuten du, Aita, nork euskeratzen du Zugaitza?
txorien ixilla, bitartea,
nork euskeratzen du ituna? Zugaitza baiņo lenago
nork euskeratzen du len izan zerana?
(Aita ori, nork euskeratzen du
bukatu gabeko itxoite au?
mendi garaienetatik
guziak jetxi ta joan diranean, nork euskeratzen du?
Zugaitz baiņo len
(-tean
aritz artean, ballera artean, sugar artean, laiņo ar-)
i emen, esaten didak (eta nork euskeratzen dik?): ni gizon niņukan
