Mutil koxkor bat
Otaņo'tar Kepa Miren
Mutil koskor bat itxu aurreko
Zuela aldamenian
Gizon buru soil bizar zuri bat
Bi makuluren gaņean;
Kale ertzian ikusi nuen
libra ezin joanian
Ta bera nor zan jakiņ naian
Inguratu nitzanian
Limosnatxo bat eskatu zidan
Jainkuaren izenean.
Zerbait emanaz galdetu niyon
Al zan modu onetan
Jayotzetikan al zeukan ala
Gaitzak artua mendian;
Erantzun zidan: ez, semia, ez,
Nik indarra nuenian
Ez nuen uste iritxitzerik
Onetara azkenian,
Gaur limosna bat eskatutzen det
Jainkuaren izenian.
Eta jarraitu nuen esanaz
Lengo gerrate denian
Ni aurre samar ibilltzen nintzan
Beti edo geienian;
Nekatu gabe aisa igoaz
Aldapik luzienian
Etzan burura asko etortzen
Gu ala genbiltzanian
Gero limosna eskatutzerik
Jainkuaren izenian.
Odola bero eta burua
Arrua dagoenian
Edozein eran sarriutzen da bat
Alako itxumenian;
Atsekabe ta negar samiņak
Badatoz ondorenian
Nola ere bait batek biziya
Utziten ez duenian
Limosnatxo bat eskatu biar
Jainkuaren izenian.
Iņoiz pensatzen nere artian
Ni jartzen naizenian,
Gaur ere asko dirala joango
Lirakenak zuzenian;
Ez luke iņork siņistatuko
Zer pena ematen didan
Ai, orla nintzan ni ere sendo
Ta gazte nenguenian,
Gaur limosna bat eskatutzen det
Jainkuaren izenian.
Ai, txorakeri asko egiten
Da zentzurik ez danian
Sinista zazu ur au pasia
Daukanaren esanian;
Obiago da gazte dan ate
Alegintzia lanian
Negar eginaz ibilli gabe
Gero garaya joanian
Limosnatxo bat bildu eziņik
Jainkuaren izenian.