Ama euskara

Otamendi, Jose

 ¡O! Euskaldun jendea:

 Atzeneko gudan,

 Gaudela dator ots bat

 Aizearekin batean;

 Ai zer larritasuna

 Neri ematen didan,

 Nik beti on aditzen

 Dedan guzti-guztian.

 Baña ez ikaratu;

 ¿Nola Jaungoikoak,

 Utziko ditu azturik

 Euskaldun gaisoak,

 Eman ta gero ainbeste

 Gizon chit argiak

 Zerua onratzeko

 Gure Euskal-erriak?

 Eritu dute baña

 ¿Zer dio orregatik

 Guk alegiña egiten

 Badegu argatik?

 Euskaldunak gera ta

 Ez degu utziko, ez nik

 Ta ez besteak ere,

 Euskara biotzetik!

 Gure antziñakoak

 Ama Euskara zuten,

 Eta asko ta asko

 Zuten maitatutzen;

 Eta oraiñ negarrez

 Zaigu aurkitzen,

 Ez degulako bere

 Esana egiten.

 ¿Eta guk lotsarikan

 Ezdegu izango

 Ama Euskara beti

 Betiko utzitzeko?

 Zer gaitz egin digu

 Guri guk orlako

 Errabiakin berari

 Kontra egiteko?

 Ez degu zentzurikan,

 Ez, ama maitea,

 Guk zuri emateko

 Orla naigabea;

 Baña ezaguturik

 Gure uts egitea,

 Gatoz zure oñetara,

 Erruki zaitea:

 Ama! gaurdaño zure

 Kontra izan bagera,

 Zurekiñ nai degu egon

 Emendik aurrera;

 Eta bentzuturik or

 Datorren erdera,

 Eramango zaitugu

 mundu zabalera.

 Ara zure semeak

 Suzko biotzakin,

 Zu beti gordetzeko

 Ill arte berekiñ;

 Eta Zerura ere

 Joateko zurekiñ,

 Anchen kantatutzera

 Aingeruchoakiñ!