inprimatu
Anima garbi baten esaera lasaia
Izenburua:
Anima garbi baten esaera lasaia
Sinadura:
Otaegi, Klaudio
Urkizaren iruzkina:
Egilea(k):
Otaegi, Klaudio

Argitalpena:
Euskal-Erria.
Urtea:
1884
Argitalpenaren urtea:
11
Alea:
Orrialdea:
294-295

 

 

 

 

faksimilea ikusteko


faksimilea ikusteko


Anima garbi baten esaera lasaia

 

Otaegui, Claudio

 

 Sendakin denak digute esaten,

 «Ganjes aldeko gaitzari,

 Edo kolera izena duen

 Izurri izugarriari

 Ezin nai baldin badio batek

 Arriskutikan itsuri,

 Dezala bere konzienzia

 Beti sosegu iduki.»

 Gertaera bat gogoratzen zait

 Au aditzen dedanean.

 Orain ogei ta bederatzi urte

 Erri chikicho batean,

 Amarrendutzen kolera ari zan

 Jende gaisoen artean.

 Illeak zazkit jarritzen zuti

 Egun aek oroitzean.

 Luze laburrak diran bezela

 Esku bateko beatzak,

 Ibar batean ere dirade

 Asko erri desberdiñak;

 Eta, gureak irago arren

 Naigabeak eta penak,

 Baziran beste batzuek ongi

 Jostatzen ari ziranak.

 Nola aundia dan Euskal-errian

 Pillotarako jaiera,

 Bildu ziraden, esan zutenez,

 Errenteriko plazara,

 Iru milla ta geiago gizon

 Partidua ikustera;

 Pillotariak trabes, chalo ta

 Ujuakin alaitzera.

 Jokatzen ari ziran orduan,

 Baserri urrutitikan,

 Aiton gordin bat jo zuelako

 Izurriak bat batetan,

 Mutill gazte bat mendia beera

 Egiñala etorri zan,

 Esanaz: nere aita maitea

 Daukat azkenekoetan.

 Apaiz mediku biek lasterka

 Juan eta ikusi zuten:

 Izerdi otza eta pulsoren

 Izpirik gabe egon arren,

 Bere anima lendabiziko

 Garbitu nai izan zuen,

 Justoen bizi zerutarrean

 Sartzen utzi zezaioten.

 Mediku jaunak agindu zuen

 Guzia zuzen egiñik,

 Asi zan itzak oker esaten,

 Iñola eziñ egonik:

 Agoniako tranzean ustez

 Urbill zala igarririk,

 Estutu ziran bere umeak,

 Eta belaunikaturik,

 Asi ziraden Zeruko Santu

 Guzia erregututzen.

 Apaiza ere, ikusirikan

 Zitzazkiola sartutzen

 Kokoteraño begiak eta

 Ezpañak ere oritzen,

 Asi zitzaion liburutikan

 Azken itzak zuzendutzen.

 Ustekabetan argialdi bat

 Agure buru zuriak

 Izandu zuen; eta alchaturik

 Orduan ume guriak,

 Ekar zioten ollo salda ta

 Zituzten jaki guriak;

 Baña, etzuen salda piska bat

 Besterik artu eriak.

 Sendatu dediñ, zioten esan,

 Geingo artu dezake:

 -Eskerrikasko; zeren geiegi

 Baldin artuko banuke,

 Zukarra berri berrirotikan

 Nigan jabetu liteke.-

 ¿Zer dio? zion, esan apaizak:

 -¿Berorri emengo alde?

 Lo kuluskaren ondoren ustez

 Piska bat obetoago:-

 -Ala da, gaitzak obera dio

 Eman, eta lasai bego.-

 -Apaiza Jauna: ¿Zenbat ez dira

 Errenterian egongo,

 Berorri eta ni gauden baña

 Ipurdian estuago?-

 Irakurleak pensa dezake,

 Zer barren lasaia zuan

 Modu onetan mintzatzen zanak

 Eriotzako orduan.

 Dukarik gabe, aren animak

 Zikintasunik etzuan,

 Eta merezi zuen saria

 Izango zuen Zeruan.

 


inprimatu