|
Mari
Orixe
Iainkoaren Ama ta
Iaunaren mirabe
-etxe doatsu ontan
nagusi nor ote?-,
Iaunagandiko grazi
guzien urbide,
niretzat, orde, miņen
Ama, batez ere!
Ez zadan miņik aipa
zureen aldean ;
Simeon'ek esana
gordez biotzean,
ezpata sar zitzaizun
anima barnean;
ez ta atera, Semea
berpiztu artean.
Beste esan bat zenuen
biotzean gorde
ĢZer billa ninduzuten?
Ez al dakizute
Aitarenean bear
dutala?ģ Zuk orde
orduan ez ulertu
Semearen galde.
Barnean irauliaz
itza atxiki zenun;
Itz onek adimena
argitu baitzizun.
Andik ara Aitarekin
zegola gau t'egun,
ez esparik, Semea
zerekin baitzendun.
Gogoz gogo zeundeten
ezpaiņak isilik,
elkar-iardunka; alaxe
bizi nai nuke nik.
Miņek begi-aurrean...
nork ez du nai miņik
Iesu'ren esku goxok
igurtzitzen dunik?
Miņak aztuaz, egin
ote diet uko?
Betor min, betor gantzu,
Ama miņetako.
Maitagarririk ba'da,
Iesus Gurutzeko;
Gurutzean Arekin
isil ni iltzatuko.
|
