Leio ertzean
Igotz
Ez dakit zelan, goiz argi baten
Agertu ziņan nire auzoan...
Leio azpiko karel zokoan
eder bai eder zendun emoten.
Euzkiak goitik zeuntzun ikutu
Ta zuk muin zuriz lernai biotza;
Ez dakit zelan, barren bikoitza
Zendun edegi zorten ta kimu.
Geroztik ortxe zaukadaz eder
Aize egoetan gora ta beera;
Argi-maitale, mindu gupera,
Illunde orduz poz-irria ler.
Leio ertzean gurutz besoak
So dagitzut nik goiz eta arrasti;
Soaren truke daustazuz josi
Maitezko ezten garrez eioak.
Ta gaur joranez zuri begituz,
ĢEtzaitut maite?ģ, esan daustazu;
Eskuz makur-az dautzut nik kimu,
Ezpan biekaz beterik mosuz!
Mosuaren kar! Biotz-barnean
Biztu daustazu maitezko miņa!
Ta arrezkeroan, geldo egiņa,
Soka naukazu leio ertzean.
