Santo Tomas'ko oeria, txoritxua ta ogia...
Olarra, Jose Maria B.
Abenduaren ogei ta bat da
Santo Tomas'ko eguna;
Donostiyako ziudadean
jai zelebratzen deguna.
Pobre ta aberats jende askori
inaiz akordatzen zaiguna.
Azpeitiyan du beste santu bat
bere antzeko laguna.
Egun orretan pentsatzen ba-da
Donostiyara, juatia,
kuidado gabe etorri lasai;
zabalik dago atia.
Goizian plaza ikusiko da
gauza ederrez betia,
palta duena serbitutzeko
ba-dago borondatia.
Ezkonberriyak etorri onuntz.
gure aixkire prestubak,
zuek etxian noiz ikusiko
aurrak an daude poztubak.
-Ama, guretzat zer ekarri du?
Luzaturikan eskuak...
-Ara, aizezko pelotak eta
karamelozko txistuak.
Bestiak diyo: -Etorri onuntz,
guk ba-ditugu ontziyak,
marmitak eta txokolaterak.
kafeterak ta paziyak,
dozeneterdi poto zurezko
aita zanak utziyak;
zazpigarrena eraman dute;
salduko dira guziyak.
-Atoz, onera, Juan Inaziyo,
zertako zuaz igesi?
Nik ba-dakit zu bizi zerala
etxe oneko nagusi.
Sega ederrak ogeiņa pezta,
nai ba-dituzu erosi...
Aiba, bost duron, bi arrirekin
onen-onera berezi.
Len, iru duro kastatu ditut,
ta orainguak bost dia;
berrogei pezta kosta zait aurten
Santo Tomas ikustia.
Neri dirua gustatutzen zait,
gauzaren truke uztia;
egin dan konpraz kontentu nua;
ikusi arte, gaztia...
