Udaberriya'ri
Olaizola
1
Agur, Udaberriya; atozkit puzkidaz,
olduztututzen nago-ta aspaldiy'an zu gaz;
atozkit ariñ-ariñ, atoz ariñ, egaz,
atoz, ta izan zaitez beti-beti ni'gaz
2
Ni jayo banaiz, eguzki-argi urgariyak edateko,
ibai-ertzean musu-zerutar ederenak ikusteko,
nere baso'ko hori politen abestiyak entzuteko,
zu-gabe nola, udabrriya; ¿otr-nintsake biziko?
3
Atozkit; atez, udaberiya, atozkit aurtxo edera,
arnas bakoitzak zulatutzen dit zu'gaz daukadan bulara;
atozkit, eta zuzen zadazu nik mate zaitudan aura,
zuzen zadazu goso-gosoro begikada matekora.
4
Ikusten zaitut: ¡ai zer edera!; aur zerutar bat deritzat;
ile-luzea Ori-oriya sorbal-gañera utzi-ta,
Ikusten zaitut; atozkit; atoz edergari gaz ,jautzi-ta;
ara, bazatoz, leku denetan ure-argiya isurka.
5
¡Ai zer edera! ¡udaberiya!... begi-urdiñak izar-bi,
zure non, txiki-polita, musu-eder-zuri-gori;
ile-oriya, eguzki-printzak sorbal-gañera ugari,
Gorputz-liraina, soña zuri'gaz, ¡¡ai nere aur zoragari!!
6
Ara, eguzki bele-betira azaldu-da, izer aunditzu!
azaldu-du-ta bere argiya noranai'ra zabaldu-du;
ikusi zaitu udabrriya guziz zoragariya zu,
eta aura'ren musu oretan... apa eman dizu.
7
Eguzkiya'ren argi guziyak zure moroa jotzian,
zoragariya azaltzen zera nere begiyen aurian;
edertasuna balia geyago zure edertasunian...;
iñolaz, ere, Goyen jayua zera, aingeru-artian.
8
Udaberiya, ikusi zazu ikusi, nola lanetik
lore ederak irteten diran zu agurtutzeagatik;
negu-gogorak gorde-ta zeuzkan lur azpiyan muskildurik,
baña eldu-da azkatasuna zu etan zeranetik,
9
Ikusi nere mendi ta baso, ikusi soro-zelayak,
lenago denak gori-goriyak, gaur denak lorez jautziyak;
badira lore urdiñak, ere, nola zure bi-begiyak:
badira, ere, zure musua bezela zuri-goriyak,
10
Jayo da, ere, belar mardula, lur-azpitikan irten-da;
zuaitzak, ere, oriz ,jantzi-ta apaindu dira ostera;
txoriyak, ere, ari dirade kabitxuak egitera;
lenago dena eriotza zan, gaur guziya bizkera da.
11
Ara, txoriyak, nere lagunak, txoritxu abeslariyak,
bizkortu dira, ai zer beritxu nere basoko txoriyak;
txirrrri...ta txirrrrri.... beritxuketan isildu-gabe guziyak;
ai zer gosua, nere baso'ko txoriyen txinta eztiya.
12
Errekatxuen mur-mur legunak, kirkiren kri-kri zorotzak,
eta txoriyen txinta-gosuak abaitzen ditet biotza;
Udaberiya, zu'gaz nai-nuke ikasi oyeen izkuntza,
Oyek bezela bestutzeko nere biotza'ren poza,
13
Baseritikan iritxitzen-dan eskila'ren-ots ilunak
mendi-arteko zortziko-gora gogoz entzuten degunak
beste-gauzik-du, udaberiyan..., samurtasun.... matasuna...;
¡¡ai zer zoroak, zoragariyak udaberiko agunak!!
14
¡Ai zer edera, udaberi'ko goiz-beriya'ren jayotza,
baso artetik azaldutzian eguzkiyak bere-antza!
pur-pur argiya zabaldutzen-du noranai'ra, ure-utza;
¡ai! nork-lezakean jakin orduban ereslariyen izkuntxa!...
15
Goyen, zerua-urdin-urdina, an, itsasoa urdina,
zerua garbi, eta legunki itsasoa'ren uina;
biyak apaka an urutiyan...; ta itsastxori liraina
egaz dijua...; ¡ai nere gogo!... orela juango bazina!...
16
Zuaitz guziyak oriz-jantziyak nunnai txori-abestiya
erekatxuak-mur-mur leguna ure utza egtizkiya;
kirkirak-kri-kri isildu-gabe, alaitasuna guziya
zu edera, ta zu, matasuna, zu bai, zu, Udabriya.
17
Zu'gaz nai-luke nere gogotik egatu zeru-bide'ra,
matasun-untza bero-berua Jainkoa'ri eskaintzera
Bere egintza-arigariya ain-da aundi ta edera,
nun zoraturik juan nai-lukean esker-onik ematen,
18
Zu'gaz nai-nuke nere mendiyen aunditasuna abestu;
zu'gaz nai-nuke Aberiy-a'ren azkatasuna goratu;
nere asaben gogo-sendua aritz-zar-pean agertu;
oro-aundi'gaz nere anayak Aberiya-gan ernatu.
19
Zu'gaz nai-nuke gau-erdiyetan aritztegi ilunian
nere asaben gogo-senduak an-bildutzen diranian
ni, ere, antxen gogo-ayekin arkitu bakardian
itzegiteko Aberiya ren lengo aunditasunian.
20
...Agur, ba, agur Udaberiya, agur, aurik ederena;
Agur, ta ni'gaz, zabiltza beti argitutzen adimena;
Jaungoikua ta Aberiya'ri abestutzeko almena
eman zadazu beti ta beti, edertasun-bakalduna.
