|
Artzaindar
Okil
Onela edertzen zion
artzain gizajo batek,
maite zuan matusari,
zertaraiņo zuan maite;
"Begira, udaberrian
loreak zein ugari!
Bada askozaz geiago,
maitea, nai dizut nik.
Orra, udarak guzia
belar orlegiz bete...
Oraindikan areago,
neria, zaitut maite.
Ikus, udazken gozoan
zenbat sagar zintzilik...
Bada oraindikan geiago,
arreba, nai dizut nik.
Ara, negu euritsuak
iturriak errutu...
laztana, nere biotzak
geiago maite zaitu!"
|
