Lengo bertso zarrak
Bizi-Nai
Saspi senide ama batenak
denak euzkaldun garbiyak
Tubal zarra'ren artaldetikan
banatutako ardiyak.
Aiten aitona nungua zuten
ezdakitenak erdiyak
utzi ditzagun bire illunak
billa ditzagun argiyak
beti betiko bere izena
izan dezan Kantabriyak.
Beren idea beste gauzarlk
ezdaukatenak buruan
gaurko egunian alako asko
baditugu inguruan.
Kantabri onek bere jabia
esaten zayen orduan
kontra egiten asten zaizkigu
setotzuaren moduan
geren anayak ez ditugula
esan gentzake orduan.
Baldin egiyaz egiņa bada
aurreko zarren papera
saspi probintzi euzkeraskuak
Kantabria'tarrak gera.
Nere biyotzak daukan asmua
beti dijua papera
bire askotatik martxa zuzenik
ezin gentzake atera
onena zein dan ondo neurtuta
bildu gaitezen batera.
Saspi senide ama batenak
egotia emen trixte
desgrazi batez gertatu zaigu
baņan ezgenduan uste.
Maitatzen dute etortzen dana
besteren gauzaren eske
egunenbatez, asarre samar
ikusi biar gaituzte
jakin dezaten bagerala gu
izena degun ainbeste.
Mundu onetan ezin bizita
ezdegu joanai bestera
gezurra esanda ezdago andik
etorritzerik ostera.
Arrazoi gabe eman digute
lege kontrako jazkera,
gaņera berriz kontari daude
galduko dala euzkera
gogor egiten ezbadiogu
oyentzat aņa ezgera.
Zarrak erdika daude logale
gaztiak esnatutzeko
alegin guztik biar ditugu
euzkaldunak anaitzeko.
Gerok naidegun aldun zintzoak
epai onetan jartzeko,
jatorrizko gure aginteak
amarreņgana ekartzeko,
bildur da lotza zeņek biardu
bere gauza eskatutzeko.
Kolka txarraren azpiyan dauden
txito errukalgarriak,
amarretatik bost iltzen dirata
beste bostak elbarriak.
Pisti gaixtuen bildurrak beti
gora begira jarriak,
indar gutxiko gorputzak eta
suspiriyuak larriyak
kastigu onen menpian bizi
gera gaur euskal erriyak.
