Oraiko Neskatcha batzu.

 Begientzat bakarrik badire loreak:

 Dire usainik gabe, fruiturik gabeak.

 Ordean zein dituzten eder koloreak!

 koloretik jujatuz, bertzen erregeak.

 Haukien iduriko ditugu ikusten

 Neskatcha gazte hainitz orai distiratzen;

 Hauk beren itchuratik duztenak jujatzen

 Ez dirade, chimpleak, guti enganatzen.

 Landetan sorthurikan nahiz diren asko,

 Ez dire hek eginak lanean hartzeko;

 Bulharrak duzte flako; larrua churichko;

 Ez dute kuraiarik kampo-lanelako.

 Barnean daude beraz, lanetik ihesi;

 Burhasoek beharko heien phartez hari,

 Aberats gutizian, aise nahi bizi;

 Zer damua ez duten errentarik aski!

 Balakite bederen barneko lanetan,

 Jatera preparatzen bere tenoretan

 Zembait pondu egitea philda zaharretan.

 Ez litazke ez deusak gure begietan.

 Ehailetan ez dute sinheste phorrorik;

 Ez dute hunkituko hartakotz kilurik!

 khutcha zahar guziak daudezela hutsik!

 Eginen da oraino athorra hertsirik.

 Errentak tipi, bainan handi gutiziak,

 Aberatsen lerroan agertu nahiak,

 Beztimenta berriez nihoiz ez asiak;

 Aitaren izerdien zer chukhagarriak!

 Ikhusatzue gure printsesa berriak,

 Urhatsak chehe eta ezpainak hertsiak.

 Oso-osoak gaten, iduri pampinak,

 Pobre diren errazu ala aberatsak,

 Badohazi bestarat begia arinik,

 Arinago bihotza, gorphutza chuchenik;

 Orai ez dute senti sabeleko minik,

 Bulharrentzat batere ez dute beldurrik!

 Iduritzen zaiote, plazan direnean,

 Denen begi samurrak duztela gainean;

 Des tenorean hantche daudezi lorian,

 Gau ilhunak ez ditu lotsatzen bidean!

 Hauki lotzera hoan muthiko gaztea,

 Egik kontu ez ditek baizen kolorea,

 On baten bilhatzeko harrezak ephea,

 Baldin gogoan baduk ura izatea!

 Andreak, ez gaitzetsi hitz bat aditzean,

 Loreto bat dautzuet ezartzen eskuan,

 Gaztean dabilana urats holakotan

 Labur higatuko da pena-ahalketan.