Sendotasunez

Muniategi, Sabin

 Egokitu bedi bai, bizibidea,

 gogoa sendo, soiña osasuntsu,

 eder-ederra baita bizitzea.

 Jauna! Gizartean alkartiago

 bizi aal izatea emoidazu;

 nire bizitzako egun geiago

 zuzentasunaren elbidetzea

 Landara lerden baten antzeratsu,

 bizi emoitzazko gizatasunez,

 lizarraren arteztasun goratsu

 edo ezetasun garden, zutunez,

 bizi nai dot, zeru ta lur arteko

 ekintzapen arduratsu, bioztasunez,

 biziari gores ta, abestutzeko,

 egunen joanean, itxaropentsu.

 Zeru ta lurraren neurkadapean,

 Udazkenak ez dedilla agortu

 ain laster, ez dedilla suntsitu

 nire landarea, beingo batean,

 baizik itzi, emon nire oñari

 beren arintasuna, ta, biotzari

 itzi bere arraunen abantean.

 Ederpetu bedi nire argia

 egunean eguneango etorriz;

 langille eskuz egungo ogia

 egintzapen apalez irabaziz;

 ez nagizula itzi Urrillako

 orria lez, urdindura baltzean,

 edota kea lez, goibideetako

 urruntze ta desegirdurapean,

 lakutik at, galdurik sortaria.