Olerti

Muniategi, Sabin

 Bizia maite duanaren lei, naikuntza biziz

 izen-menezko gogoz, irakiten, egarri,

 nortasun aundiko pilpira, euskal agiriz,

 erri baten biotza eriotzatik igesi.

 Maitetasun abotsa da, Euskalerriarena,

 gori, lerden, gogai itxarotsu, ederminduz,

 olerkitzaren bide goitarrez datorrena

 izkuntzaren bizi osakuntzan parte artuz

 OLERTI: itzezko ezpata, izpi, galburu,

 illargi, eguzki, izarrezko dirdaitasun,

 oldozkun, gogai, lillura, amets iturburu,

 izadiz bizi dan biotz ororen ogasun...

 Itzak argitasun, bioztasunezko sugar,

 musu bero, usain gozo, begirada samur,

 ispillu biurtzen dira, maitetasun ikur,

 egiamenezko abestiaren urre ta zidar.

 Aldi gogorrenean azaldu izan zara

 soñanzki apalez, euskal abotsa edatuz,

 munduaren aurreran, itxaropenezko kantuz

 bidean gora, izateko asmoz, ikara...

 Onaindiaren itzalpe ta olerkari eskuz,

 Larrako lekaidetxearen orma babespean

 sortu zan, orduko egoera loturapean

 gose-egarri ziran euskal alorrak landuz

 Sorkunetik ogeitabost urte eder, luzez,

 olertia odol-barritu, landu daruagu,

 etsipen bako ekintza aurrerabidetsu

 baten egunik egunerako gaurkoratzez

 Benetako poesi altxor ugari, sakona,

 dirdiraka udako gau izartsu antzera

 euskal elertiaren zeruan, ederbera,

 goraka duana, edatuz beren argi ona.

 Euskera bizi, betikoi, eder baten alde,

 (orrialde mamitsuetan, apaltasun begikoz)

 Erri bat mintzo da parnasoan leku eske,

 aurrera dagin asmo zindo ta zorionekoz.

 Ondasun altxor, miresgarri ori, or datza,

 olerki egokietan, maitasunez dirdari,

 agertuz ainbat egilleren gogo ta, biotza,

 udabarriko txoriek bezin alai, kantari.

 Bakoitzari berarizko eredutasunez

 olerki sugarrezko odol beroa dario,

 ele gurearen aldezko goratze, omenez,

 eskeinduz usain gozodun larrosa, lirio.

 Utsaren trukezko olerkiratze gurgarriz

 arrobi ontan askok emon dautse asiera

 ta eldu dira bai, trebe, zerbait izatera

 egiñaren egiñez ta, ainbat irakurriz.

 Txalotzekoa ez al da, OLERTI au eratu

 izan dauan erraldoi, gure dan karmeldarra?

 Ez al da aintzagarri ederrik eskuratu

 izan dauzkun gure aldizkariaren izarra?

 Mintza bediz olerkariak betierazko argiz,

 anaitasunezko barruti zintzo batean,

 neurtitzen alkarberazko ortzi zabalean

 ain biotzeko dogun euskera maiteari eutsiz