Nire aurtzaroko ibaia
Muniategi, Sabin
Surrumurtsua da bai nire aurtzaroko ibaia,
irripartsua bere uberkea, gardena bere oia;
bakarrean, zu oroituz biztutzen da nire biotza
begietan indarra dartun izar bat bezelaxe.
Zu, nire aurtzaroko ibaia, batzuetan asarre
aldi minberatuetako oroimenak eramanez,
ia geienetan zara baretsua, apala, lotia,
ta lillura landatan aizeatzen zara goitasunez.
Zu, nire aurtzaroko ibaia, urruti ta maitea,
aurrenez ereindakoaren, uzta-biltze irulea,
zure uin-abestia sustartzen da nire ariman.
Ibai urrundu ta ubilla. Beti baitua nigan,
nire gau-belak goxa ta, nire ametsak laztantzen
dituzuna, nire lur gaņeko ibilli estuan.
