Mikel-i

Alkorta, Iñaki

 Sei anai geran ezkeroztikan

 sei bertso zaizkit tokatzen,

 anai bakoitzen oroimen gisa

 sei puntu ditut asmatzen.

 Zazpigarrena, bertso ederrena,

 zuri zaizula tokatzen,

 zeru horretan saiatu zaite

 al dan ondona kantatzen.

 San Marzialpean ezkutaturik

 joan zenitzaidan anaia,

 urrun zenduan nere ustetan

 heriotzaren garaia.

 Gure artean utzia duzun

 maitasunezko sustraia,

 gaurtik aurrera indartzen eta

 sendotzen nahi nuke saia.

 Zazpi adarrek osaturiko

 enbor sendo ta tenteak

 larritasunez jasoak ditu

 istripuen albisteak.

 Senitartera etor zaizkigu

 egun illun ta tristeak,

 geroa tragan biurtu bai du

 gaur MIKEL anai maiteak.

 Bertsoa dela medio nahi dut

 MIKEL anaiakin mintza,

 naiz ta gerora sobaran izan

 mingain jarioen hitza.

 Bere gogoa gugan dugu ta

 gogoan bere bizitza,

 obe genduan herio hori

 baldin gezurra ba-litza.

 Euskaltzalea, abertzalea,

 sinismenaren lekuko,

 praille izanik zure sendiai

 etzenion egin uko.

 Guretzat anai t'adiskidea,

 guziontzat lagun urko,

 zuk piztutako argia inork

 ez du hinoiz itzalduko.

 Gaurtik aurrera bertso kantari

 azten naizen bakoitzean,

 barne-muineko samin negarra

 jarriko zait bihotzean.

 Bertsoa izan zendun pozgarri

 gure jaiak alaitzean,

 bertsotan izan zazu atseden

 zeruko heriotzean.