Kempiz'en erabidez
Muniategi, Sabin
Triste aurkitzen ba-zara olerkari,
aterik ez zabal zeure saimiņari.
Munduko aizeeri ez emon
zeure abestiriK ederrena
biotza itxuriz ta penagarri
malkoetan urtua datorrena.
Urrubetik begiztatu, begiratu,
gizadiaren zalapart-otsa;
ta, zaitez bakarrik barrendu
zeure bakartadearen gelan,
ostendurik zeure abotsa
negar ta zinkuriņak gorderik bertan.
Zuzendu ametsak gelara
zure izkuntza ta egintzak.
Antxe aurkituko dozu bada
Jaungoikoaren doaitasuna,
bakea eskein, opatzen dauana
neke-miņetan elduko eztan
EGUN-SENTI ZAI DAGOENARI.
Ixilik landu, betiragandu
barruko lorabaratz txuria
ta, zure baratzeratzen dan
asun latz ta oņazegarria
biurtu egizu loraburu.
Gizonetik, mundutik urrun,
ulertuko dozu zelan dan
Kempiz'en eretxi gogorra
EGI GARRATZ, NEGARGARRIA!
