Bidean gora
Muniategi, Sabin
Bidean gora, amets! izatekotan...
izarrak, iturriak... bai, bizitza da,
-bizitza itun-alai ta, bidegarri-
laņo beltz, laņo arin, txuri-gorriz
bizitza... zugaitzetan aizekari,
zelairik zelai, ibai, mendiz, egan
bizitza... bizitz oinkari, urkariz
gizona, ai! beti bidearen erdian!
Ta, bideari jarraituz geure gatz,
geure ogi, geure ur, geure ardoz
gaude bizira, kideari lagunduz...
goizeko garo, arratseko itzalez
gaude begi iriki, esku zabalez
biziaren etorri, maitetasunez
gaude bai, -lugiņak azia bezela-
alor goigarrietan, biotzak ereiņez.
Gaude ederrera, biziaren pozera
on apurra, biztz-eskuka irauliz...
gaude egunak benetan egunduz,
irripar goxoenak begietaratuz,
gaude, gose-egarriz, aldamenean
-pauso arin edo pauso aztunez-
bidean gora argimin, gu bezela
ogi, ardo... bideka duaztenakin.
Geuro ibilbide, betebearretan
umetxoak bezela, emai zerutsuz
begiak garbi ta, biotza garbiago,
itz baikorrakin egia bananduz,
gaude bai, bizira bidea alaituz,
gogo eskutsuz, eguzki goritan
gaude bai, bizi-irabazte betean,
ikuitzen degun guztia, edertuz.
Biotzak irabaziz agurka, goxo...
itzegite argiz, begiak irripar...
ta, elkarka, bide... uneak zerutuz,
bizitza... askoz eramankorrago,
askosaz maite, alai, txukunago...
bidegarri eta eder-ederrago,
alaiago litzake gure bizia
eta, bidea... O, askosaz bideago!
