Akesolo-tar Lin agurgarriari
Muniategi, Sabin
Irudimenaren bitartez, zugana noa
Dima'ko seme jakintsu Akesolo-tar Lin,
maitetasunez gainberatutik nire soa
euskal sen giartsuz olermena biztu dedin.
Menditar seme bulartsu, benetan sendoa
euskal alorreko langille argi ta kutun,
erriaz bat-egindako dimatar txekorra,
or zaitugu gallurrean kementsu ta gordin.
Biziak larrosa baņo arantza geiago
eskaiņi izan dautzuz ibilizko bidean
baiņa alan be, zuk, egiņago ta naiago
aurrera darraizu opor bako egiņean.
Izpiz izpi bil ta, akilanduriko lana,
unez une ta, eten barik, egunik egun,
berbaz berba, gogo betez eder ta jakitun
urtez urte, euskera alde egin dauana...
Ai,! Ez da ba eskertzekoa ori dana?
ixiltasunezko ainbat urteren joanean
etsaikeri guztien aurkako jardunean
agertuz zeure biotz barruko maitasuna?
Karmeldar anaidiko lekaide apal bezin
euskal arrobiko seme zintzo jaungoikona,
ERRIAZ bat-egindako dimatar txekorra,
or dakusgu gallurrean kementsu ta gordin...
Egunik egun euskerea azter, biziratzen
lerroz lerro, euskerea azter ta eratutzen,
xagu antzera liburu zarrak arakatzen
euskerearen guna dazta da egiztatzen.
Zenbat udabarri eder ta negute gorri,
igaro izandako gau-egunen zorian,
bein betirako joandakoak, orriz orri,
euskal mintzo maitagarriaren egutegian!
Zuk egindako lanaren neke ta izerdiz
dizdiratsu, eder-ederrik orra ba orra,
argitasunezko aintzamen ain zoragarriz
zure amets bizienak sortutako altxorra!
Zure lanak or dagoz betikoar pilpiran
itz-lauz ta neurtitzezko gogaitasun bereziz
maiatzik ederrena bezin eder, dirdiran,
gure euskerearen sakondura argigarriz.
Maņariko lur bazterrak gogoan izanik
ta, zure izenean Lin, agur Bizkaiari,
agur maite dogun biotzeko Euskalerriari,
euzkotartasunez daroaguna betidanik!