Akesolo-tar Lin agurgarriari

Muniategi, Sabin

 Irudimenaren bitartez, zugana noa

 Dima'ko seme jakintsu Akesolo-tar Lin,

 maitetasunez gainberatutik nire soa

 euskal sen giartsuz olermena biztu dedin.

 Menditar seme bulartsu, benetan sendoa

 euskal alorreko langille argi ta kutun,

 erriaz bat-egindako dimatar txekorra,

 or zaitugu gallurrean kementsu ta gordin.

 Biziak larrosa baño arantza geiago

 eskaiñi izan dautzuz ibilizko bidean

 baiña alan be, zuk, egiñago ta naiago

 aurrera darraizu opor bako egiñean.

 Izpiz izpi bil ta, akilanduriko lana,

 unez une ta, eten barik, egunik egun,

 berbaz berba, gogo betez eder ta jakitun

 urtez urte, euskera alde egin dauana...

 Ai,! Ez da ba eskertzekoa ori dana?

 ixiltasunezko ainbat urteren joanean

 etsaikeri guztien aurkako jardunean

 agertuz zeure biotz barruko maitasuna?

 Karmeldar anaidiko lekaide apal bezin

 euskal arrobiko seme zintzo jaungoikona,

 ERRIAZ bat-egindako dimatar txekorra,

 or dakusgu gallurrean kementsu ta gordin...

 Egunik egun euskerea azter, biziratzen

 lerroz lerro, euskerea azter ta eratutzen,

 xagu antzera liburu zarrak arakatzen

 euskerearen guna dazta da egiztatzen.

 Zenbat udabarri eder ta negute gorri,

 igaro izandako gau-egunen zorian,

 bein betirako joandakoak, orriz orri,

 euskal mintzo maitagarriaren egutegian!

 Zuk egindako lanaren neke ta izerdiz

 dizdiratsu, eder-ederrik orra ba orra,

 argitasunezko aintzamen ain zoragarriz

 zure amets bizienak sortutako altxorra!

 Zure lanak or dagoz betikoar pilpiran

 itz-lauz ta neurtitzezko gogaitasun bereziz

 maiatzik ederrena bezin eder, dirdiran,

 gure euskerearen sakondura argigarriz.

 Mañariko lur bazterrak gogoan izanik

 ta, zure izenean Lin, agur Bizkaiari,

 agur maite dogun biotzeko Euskalerriari,

 euzkotartasunez daroaguna betidanik!