Neguko illunabar bat
Mugica, Emiliano
Agurrik egiņ gabe
juan da eguzkiya
sua bezela zana
itzaltzen asiya;
lurrak azken zotinak
eman ditu iya
iltzera dijoala
diruri guziya.
Beztutzen asi diran
goi laņo arreak
sartaldetik dakaizki
bultzaka aizeak;
menditik bera datoz
artalde goseak
bildurrez beteak.
Chori lore eta osto
gabeko basotik
ontzak egatzen dira
irten da zulotik ,
ekaitzaren turmoya
bur bur ichasotik
aize gordiņak dakar
elduta besotik.
Chanchangorri bat dabill
dar dar erdi illa
gaba igarotzeko
chulo baten billa;
gau illunak biltzen
goiko laņo pilla
lurrean zabaltzen da
aimari ezkilla.
Urrutiko chimista
orain alderago
nola datorren jasa
zalantzatzen nago,
goyan chit illun eta
beyan illunago
illargia gordea
izarrik ez dago.
Ontzak eta sorgiņak
menditik mendira
aizearen chistuan
dantzan asten dira,
azariya lurretik
daukate begira
jostatuko litzake
jechiko balira.
Bere egats illunak
gauak zabaltzean
otzikara sartzen da
zorrotz biotzean;
mendi tontorrena da
gelditzen lurrean
ondar ale batekin
berdiņ berdiņean.
|