Askoren antzekoa

Emiliano Mujika

     (TRIKITIAK)

 Mari poxpolin zein dan

 nai det zerbait esan,

 dan baño geigo danik

 iritzi ez dezan.

 Gazte liraiña dala

 jakinean dago,

 obe luke lanean

 baleki geyago.

 Orrazkera berriak

 baditu astero,

 lanak egiñak dauzka

 apaindu ezkero.

 Oiñ dantzariak eta

 aizezko burua,

 mingain ariñak oi du

 biotz illundua.

 Iñork esan ezkero

 ezkontzeko larri,

 bildurrik artu gabe

 amak esanari.

 Iñoiz dio ez dula

 amaren bearrik,

 uste du joan leikela

 nora nai bakarrik.

 Aldapa bera amilduz

 joan leike, bai, t'azkar,

 baña or amiltzeak

 gauz onik ez dakar.

 Lagun artean alai,

 algara xamurra,

 t'amari jartzen dio

 bekazko zimurra.

 Gogoratzen zaizkio

 amaren esanak,

 entzun gor egindako,

 gaur garaiz diranak.

 Berandu bada ezin

 zuzendu okerrik,

 damutasun guziak

 orduan alperrik.

 Gezur soñua oi du

 diruaren otsak,

 entzun bada zer dion

 amaren biotzak.