Zazpiak bat!

Oxobi

 Nehork ez daki lehen zer ziren

 Eskualdun aita larriak;

 den jakintsunak ezintu jakin

 orduz iragan berriak

 ditaken toki garbienean

 noiz danik diren jarriak,

 nondik dituen ekhi-haizeak

 lur huntarat ekarriak...

 Frantzian hiru: Bachenabarre,

 Lapurdi, ta Chuberoa;

 Espainian lau: Bizkay'Alaba,

 Nabarra, ta Gipuzkoa;

 zazpi herriek zenbat daukate

 sortudanik betikoa:

 librotasuna beiratzekotan

 bihotza guziz beroa!

 Erromanoak zagozilarik

 orotan hurbil nagusi,

 orai duela hogoi bat mende

 gutaraino ziren jautsi;

 Aise zituzten bertze jendeak

 beren hartarat iretsi;

 Eskualdun haurrak bezalakorik

 etzuten behin ikusi!

 Eskualdun gaitza, beldurrik gabe,

 buru has zagon guduari,

 borthizki joka, begiak sutan,

 ezpata cHoil bat eskuan;

 ikharan oro zauzkatelarik

 irrintzinek inguran!...

 Erromanoek bakea laster

 utzi zakoten orduan.

 Gudukariak multzoak dire

 geroztik hemen agertu,

 guziak zalu peñen gainetik

 aitek dituzte lehertu.

 «Karloman» bera nigar eginez

 Frantzian barna da sartu

 iloba «Rolan» hil dakotela

 baita bidean ohartu...

 Moroek aldiz gure fedea

 nahi zaunkuten ebatsi;

 bertzo bezala, heier zer ziren

 arbasoek erakutsi

 bere zituzten lur eremuak

 izan gatik ere hertsi,

 erdaldun batek etzuela ez

 hango mugetarik hautsi!

 Eskual Herriak horra non zuen

 zenbeit menderen bakea;

 zazpi ahizpak airos zagozin

 iganik bide nekea

 familietan bat zen orduan

 haur guzientzat legea,

 den ttipienak etzuelarik

 ezagutzen ahalgea.

 Elgarretarik gaituztelakotz

 gachtakeriaz berechtu,

 erdaldun askok diote beraz

 odolez girela hustu...

 Egin bezate, samur gorrian,

 sugeak bezenbat hichtu,

 gure bihotza bethi ber bera

 thona batek ez du histu!

 Gure gogoak berechtekotan

 eman dute Bidasoa,

 ai! Zabaldurik ere nolazpeit

 gur'artean itsasoa,

 batzuer eta bertze haurrider

 ebats zezaketen soa,

 bainan bihotza ginuen orok

 beiratuko bate osoa!!

 Zazpi ahizpak oraino mintzo

 dire hitz eder beretan;

 norbeit eskuaraz jabetu nahiz

 ager baledi lanetan

 gudukatzeko chuti litazke

 heien haur guziak betan

 aita zaharren irrintzin gaitzak

 adiaraziz airetan.

 Odol berotik sortu semeak

 elgarrentzat anai gauden

 Ait'amen aitek utzi legeak

 beiratzeko bethi lerden;

 ez dugu behin arrotzetarik

 dugun bezenbat ukanen,

 chuchen ibiliz guk tugu bertzer

 irakaspenak emanen!

 Gu bezain jende zaharrik orai

 munduan zonbat da, zonbat?

 geroan ere nork iraunen du

 berdin hola guk bezenbat?

 Aitak lanari zoazkon gisa

 bagira lotzen orobat

 herritar orok eginez oihu:

 bethikotzat ZAZPIAK BAT!