Piarrech laboraria
Otsobi
Eskual Herriko jaun gazte batek
laguntza bat daut galdatu,
nombeit edozoin hiritan nahi
delakotz plazatu,
etchean akitasun gachtorik
aski duela pairatu...
Arrapostutzat bertsuno batzu
horri baitazkot moldatu
bertze zenbeiti, oren berean,
nahi ninduzke kantatu.
Primaderak eder heldu dituk
eskualdun herrietara:
oihan, mendi, zelai bazterrak
oro choragarri bichtara:
liliek irriz, chorieh kantuz
eskerrak bihurtzen zerura...
Beraz Piarrech laboraria,
zer zauk hiri jin barura,
eskualdun haurra, nola ziak jausten
nigarra begietara?
Dudarik gabe noizpeit entzun duk
hiritar lagun gaichtoa:
irri faltsu batekin erren dauk
harrek: muthiko tontoa,
«zertako lurrarekin borrokan
«har izerditan ithoa?...
«lurretik aberats sinesteko
«behar dik izan zozoa,
«haugi gurekin, hirian dukek
«hiretzat bizi gozoa».
Urgulantzi baten gatik aitamak
ez ahal tuk utziko!
Zahartuz geroz, hi gabe Piarrech,
nola dira biziko...?
Etchetik urrunduz ihesi bihotza
diotek hautsiko!!
-Hik hilarazi burhasoak
auzoak ditik ehortziko...
Zer bihotz mina seme batentzat
eternitate guziko!!
Etzakala sinets hirietan
ditela gauzak ederrak;
ez deus ederragorik ez duk
nola sort herriko bazterrak,
nola beren usain gozoekin
lorez estali belharrak...
Behazak bada zer lezaken
hiriko, jaunchkilen indarrak
langilerik ez izanez alfer
gelditzen balire lurrak!
Iguzkiak erakitzen duen
jusa mahats golkoetan
behar dugu maiz edan
ukaitekotz odolik zainetan;
Agorrilan, urhe disdiran
dagon ogia zelaietan
guretzat hik bildu behar duk
cheha dezaten eiharetan...
mahats ogirik ez duk ez sortzen
hiriko jauregietan!!
Urthe bakar bat laboraria
geldi baledi lanetik,
asun laphar gaichtoak kampo
zer altcha litake lurretik?
-Orro gaitzak orduan entzun
litazkek hunen barnetik...
Erhoturikan, hilak iduri
heldu hobien zolatik,
batak bertzea jan lezakeie
jendek gosearen gatik!!
Erainzkik beraz, laboraria,
hire lurrak artharekin,
alhorretan egin lanak ez dauk
bihotzean emanen min.
Chutik ago, zeruan so,
besoez azkar, gogoz arin,
ongarria hedazak airoski,
beldur ez har phildak zikin,
hiriko jaun andren janaria
duk ongarritik behar jin.
Eskual Herrian primadera bai
bethi jinen duk ederra,
buru zoro kolpe batean,
hirirat ez hadila lerra...
Mendiaren hegaletan, soizak
nola bizi den epherra.
soizak phentzeko bien gainean
erlea dagon alferra;
Othoi, Piarrech, ez utz ariman
sartzerat lurraren herra.
Eta orai, zeruko Jaun ona
zuri dautzut galdegiten
-Amentzat haurren amodioa
zuk duzulakotz egiten-
eskualdun seme, lur langileak
bethi chuchen ibil daiten,
beren ama, zuk eman lurra,
bihotzez maita dezaten,
hola eginez ez ahanzteko
zeru hortarat igaiten...!!