usoari

Montoia, Xabier

 Aterkipetan

 beraiek prestatu zuten odolezko tortila

 jaten,

 ikus ditzakegu:

 Langileak.

 Betiko langile lerdoak,

 atzoko zanpatuak,

 gaurko zapaltzaileak,

 biharko zanpatuak.

 -Ay Aresti bai itsua zeundela!-

 Arantzazko otoitz eta gurutzifikako

 torturadoreen

 ipurdizulo beltzeekin musuka.

 Imperial tabakodendarien alu

 iguhingarriak,

 miazkatzen.

 Hurrengo egunean bizkarra puskatuko

 dieten txapeldunezko

 soilune distiratsuak,

 distiratzen.

 Denak elkartuak, tinko-tinko,

 losindu, beilatu, txupeta ipini zietenak

 maitasuneki tutu beroa eman zietenak,

 madarikatuz.

 Kontsolamendu bat bakarrik

 geratzen zait:

 onddoa lehertzen denean

 denok elkarrekin eztanda egingo dugu.

 Eta beste bat, agian...

 Bihar hamabietan

 eguzkia leihotik sartzen denean

 eta ohetik altxatzen naizenean,

 zuei, bizkarra gehixeago

 makurtu izango zaizue.