Oto zahar bati adio

Minaberry, Marie Jeanne [Marixan]

 1

 Oto zahar maitea, biziko laguna,

 Elgar uzteko zauku tenorea jina.

 Elgarrekin ginuen pare on egina,

 Zure uzteaz daukat bihotzean pena.

 2

 Bienak ginintuen huts eta dohainak,

 Bati eginak ziren bieri eginak.

 Afruntu hartzen nuen, ikusiz bertzeak,

 Zu baino zaluago, pasatzen bideak.

 3

 Eztulkari bazinen patar xut batean,

 Koropilo bat nuen lotua papuan.

 Kolpatua bazinen ixkina batean,

 Mina senditzen nuen barna gorputzean.

 4

 Jakin dut egun hautan itsaso zabala,

 Otoen ehortz-leku bilakatu dela;

 Arrainen ihes-leku izanen zirela;

 Aitor dut horrek pena eztitzen dautala.

 5

 Jainkoari galdegin diot zuhurtzia

 Berriz ez ukaiteko oto gutizia.

 Ikas dezadan zer den funtsezko bizia,

 Bidez bide ibiliz baitut ahantzia.

 6

 Ezantz-bafada kirets, aire-eskas latzak,

 Nintuen egun guziz lagun segur beltzak.

 Urrin horien orde loren usain onak,

 Hala sendi nezazke denetan erainak.

 7

 Motur-azantz tarratez nintzan akitua,

 Kontur gainean begi nuen landatua.

 Orai adituko dut xorien kantua,

 Prezatuko hain maite dutan zeru blua.

 8

 Ene etxeko borta ardura hetsia,

 Adixkidea zer den ez dut ikasia.

 Izan dadila zabal dener idekia,

 Orok ukan dezaten ongi etorria.

 9

 Berriki ikusi dut oto bat ederra,

 Zaintsu eta pinpirin, zarion pindarra.

 Geroztik ene baitan, aments xixtakorra:

 Ene eskuetan noiz izanen den hura...