Etsipenak
Mendizabal, Jesus Maria (Platanondo)
1
Nola egunak bait duen gaua
eta izarrek ere beuden araua
-gure bizitza dena promesa
une bakoitzak bere ametsa-
horra bertsotan
zer «nahi ta ezin» dugun askotan
orain deus ezta, gerora asmotan.
2
Egunsentian, hortxe goizalde
ukan ohi dugu irria debalde;
bihotz, mamitan hozkirri minak
bai piztu ere kezka ta grinak...
Ai bizipoza!
luzaro ahal ba geneza goza
ez litzateke gizona hain motza.
3
Guretzat behintzat mesede eskaxa
fedea jaiotzez gerriko paxa
arbaso zaharrez noizbait josia
egunerako merke erosia...
Zertan sinetsi?!
dudak, hor datoz, gaur bat, bi etzi
errotarritik ezin irentsi.
4
Fede ondoren sukar berria:
«zein maite dudan ene Euskalerria!»
Baina sekula zohardirik ez
galtzaile beti, mendre eta nekez
non dugu ditxa?
gailendu zaigu herio sitsa
hauxe duk, herri triste eta hitsa!
5
Tristez gainera gu deus ez gara
zabaltzenago ez ba-da euskara
Mendi-ibarretan larre on atzo
itses ertzean'gaur zeinen mantso!
Galtzera doa
gara artean kresalak joa
azal orizko atso gajoa.
6
Ortuan, aldiz, zenbat zaindari
ez ote zaizkigun alferrik ari
Hesian teinko ditugu sokak
onik ez dakar gure borrokak
Zain xume garen!
Berririk ezer ez dago hemen:
arrai handiak ttikia janen.
7
Noski, gaitzerdi etsai bakarrez
bat bait ginen denok aurka beharrez
Baina harez gero, ezker-eskubi
bogatze honek zoro dirudi
hautsi da masta.
jitoan goaz, urak arrasta
norarik gabe plisti ta plasta.
8
Goiztiri hartan asmo eta amets
gaur denari eman diogu saihets
Akitu eta birrindu gara
laburra izanda gure udara
zenbat lan gogor!
hutsal gertatu ta inork deus ez zor
nekea, beraz, arrazoiz dator.
9
Hainbat joranen ondoriotzat
inondik zerurik bagenu behintzat
Gaua nola den egunen amil
dena herio bidean dabil
Jaiotzaz gero
antsi, etsipen... zerbait astero
baina hil besterik ezin espero.
10
Hibai ertzeko harrien antzo
- ur berriak datoz gaur eta atzo -
alferrik gaude urei begira
gu hemen utziz joanen dira
Ta inork ausarti
joan nahiean badagi jaurti
hondora baietz ito segurki.
