Frantziaren zerbitzuko

Mendibure

 Frantziaren zerbitzuko egin dut soldadogos

 Landesetan gorputza ta Euskal Herrian gogoa

 Orduan da nitan finkatu zinezko euskaldungoa

 Horri esker ni baitan piztuz euskal abertzalegoa.

 Norbeit bere sorlekutik, nolazpeit desterratzean

 Nortasunez ohartzen da, arrotzen herriratzan

 Sofritu dut nola norbaitek bizirik enterratzan

 Bizitzeko egina bainaiz sortu naizen baratzean.

 Hamasei hilabetez dut jasan holako iluna:

 Orenak luze te ezin bururatua eguna!

 Funtsean hola ezagutu dut nere etorkizuna

 Ete goroztik dakit ongi : ni naizela "Euskalduna"!

 Nigarrez egin ondoan aitameri adioa...

 Trixteago ez ahal da: gizonaren herio!

 Orduan da nitan barnatu herriaren balioa

 Ta bihotzean emendatu etxeko amodioa.

 Xede zina hartu nuen ta sartu zautan buruan:

 "Bizi guzia iragan behar diet sorlekuan !"

 Berriz etxeratu nintzen ta aita-amen inguruen

 Iduritu baitzitzerautan sartzen nintzela zeruan!

 Geroztik euskaldungoaz hemen nago urgulutan;

 Euskararen amodioz bihotza dutala sutan.

 Desterruen zonbat oinaze pairatu izanzaa dutan

 Guzier salatu beharrez, hasi ninduzun bertsotan.

 Herriko seme nintzen etxetik urrun nigarrez

 Eta oroitzen naiz beti han iragan egun txarrez.

 Ez naute berriz desterratuko beldurrez edo indarrez

 Etor ditela, nere ganat, ni berriz hartu beharrez!

 Zendako herri arrotzen esku makil bortxaz ibil?

 Zonbat gazte egun oro, ni bezala, bortxuz dabil ?

 Aldi bat saretan hartua berriz ez baititake bil!!"

 "SORLEKUAREN zerbitzuko nahi dut bizi eta hil!!