Zahar baten arrengurak
Mendiague, Jose
1.
Nere herritik izan ditudan
paper batzuek diote,
Sortzetik hunat baditudala
hiru hogoi-ta zazpi ure.
Dembora batez adin huntara
heltzerik ez nuen uste.
Pazientzia hartu behar dut;
ez gaitezke bethi gazte.
2.
Gazte dembora nik iragan dut
bertze hanitzek bezala:
Ilusionez oro bethea
ustez bertzerik etzela.
Zango besoak zalhu et'azkar,
bero bañuen odola.
Orai ardura etchean nago
jarririk umil-umila.
3.
Halarik ere iduritzen zaut
gazte eta azkar naizela.
Ni, zer gizona, ahala banu
gogoa dudan bezala!
Bainan nihaurek ezagutzen dut
odola hoztu zautala.
Erroak behin eihartuz geroz
lurrerat dun arbola.
4.
Besoak ere gogortu zaizkit,
zangoz ardura herrestan
Lehen errechki egiten nuen
kantu-ta dantza plazetan;
Oraino ere egin nezake
banu indarrak zainetan.
Geldi-ta ichil egon behar naiz
zaharturik auhenetan.
5.
Soinua nun zen adituz geroz,
loriatua, Jauzika,
Bethi prest nintzan harat joaiteko,
laneko tresnak utzi-ta.
Dauziak oro utzirik orai,
ahal bezala, mainguka.
Alde orotarik mila arrengura:
hau dut oraiko musika.
6.
Mundua ontsa ezagutzeko,
urhatsa frango eginik,
Penitentzia nerekin daukat
bekatuaren ondotik.
Orduko nere erhokariak
ez ditzazket utz burutik.
Oro ahanzten hobe bainuke,
indarrak galduz geroztik.
7.
Ez nuen nahi bainan behar naiz
oraikoan bortchaz zentzatu.
Lehenagoko ene furiak
adinak daizkit garhaitu.
Sortzean egin zorra badakit
behar dutala pagatu.
Halarik ere, bizi naizeno,
bethi eginen dut kanta.
8.
Laster mundutik joanen naizela,
naute gaztek abisatzen.
Uste othe dute nihaurek hori
eztudala ezagutzen?
Ihardesteko, zinez, aiher naiz:
berek kasu egin dezaten.
Ni baino hainitz gazteagoak
ikusi tut goizik joaiten.
9.
Hau da lege bat gure Jainkoak
guziendako emana;
Mundu huntara sorthuz geroztik
jasan dezagun egina.
Huntarik ez da nehor salbatzen,
ukanik ere fortuna.
Lurrean utzi behar baitugu
lurretik heldu zaukuna.
10.
Lurra dugula denen nagusi
sinets dezagun ordu da.
Lurrak emaiten tuen fruituak
lurrean gelditzen dira.
Lurra da gure azken egoitza,
lurretik bizi baikira
Goiz edo berant, nahi ala ez,
lurrean sarthuko gira.
11.
Norbeitek sarri erranen badu:
«hustu du Jose-k mundua»
Hak bazterretik adi dezake
zuzen den arrapostua:
Guk egin behar dugun bezala
egin dik bere aldia.
Munduaz ontsa prubetchatu duk;
etzukan atzo sorthua.»
12.
Ni hil ondoan enetzat ez da
mezarik nehun emanen.
Hortaz segur naiz, pagatzalerik
nehun ez baita izanen.
Adichkideri hau galdetzen dut
ez dena mila gostatzen:
Orok bihotzez kanta zazue:
Requiescat in pace. Amen.