Ala izan dedilla

Matxain

 -I-

 Berriro ere zugana nator

 nere erri euskalduna,

 eta lenengo opa dizut nik

 pakea ta osasuna;

 orixe baita nere ustetan

 guziok bear deguna,

 bear dezela igarotzeko

 langillearen eguna.

 -II-

 Nere bertsoak dijoazte gaur

 borondaterik onenez,

 ideagatik supritzen dauden

 gure anaien omenez;

 batzuk euskeraz mintzatzen dira

 beato batzuk katalanez,

 guzientzako agur sutsu bat

 naiz emengoak izan ez.

 -III-

 Gizon askoren aurrean beti

 kendu izan det txapela,

 dakidalako ori ta geio

 iñoiz merezi dutela;

 langillearen alde borrokan

 topatu dute kartzela,

 orain berrogei urte guk ere

 izan genduan bezela.

 -IV-

 Lege gogorrak ipini ziran

 guretzat garai batean,

 ta aien mende egondu gera

 ia berrogei urtean;

 txakurra era iñoiz lotuta

 egoten bada katean,

 ortza zorrotzak azaltzen ditu

 aldamenera joatean.

 -V-

 Alkar maitatuz bizi zaitezte

 dio Kristoren dotriñak,

 danok bai gera orain edo len

 zedozertan utsegiñak;

 ez gaitezela beti ibili

 gizon gazte ta gordiñak,

 txakurren gisa datorrenari

 erakutsiaz agiñak.

 -VI-

 Pakean beti bizi gaitezen

 morroia ta nagusia,

 asarretzea beti izan da

 oso gauza itsusia;

 gorrototikan etortzen zaigu

 alkar ezin ikusia,

 ondorenean beti seguru

 gorra ta ezin bizia.

 -VII-

 Gaur badirudi egun biurtzen

 asi ote zaigun gaba,

 egun suetan ikusten danez

 zerbait aldakuntza bada;

 demokrazien billa dabiltza

 orain Areilza ta Fraga,

 idazten beintzat orain ez dago

 lenego ainbeste traba.

 -VIII-

 Amnistia da gure erriak

 daukan amets nagusia,

 aundia baita famili batzuk

 daramaten gurutzia;

 denboraz noski izango al da

 Erregearen grazia,

 etxeratzeko berak nai badu

 kulpik ez duen guzia.