|
Zu zera bidia, egia eta bizitza
Aldabe, Joakin
Uskeria jarraituz
onda naizenian,
lotsatuta jartzen naiz,
Jauna, zure aurrian.
Arima daukat illa
legortasunian.
Gaiņezka daukat kezka
biotz barrunian.
Noraiņo iges egiņ nun
zure ondotikan
gaixtakeria edanaz
alde guztitikan?
Nere itxumen beltzak
ez dauka izenikan.
Esku utsakin nator,
ona gaberikan.
Ez naiz asko ibilli
zure bidietan,
asi ba'nintzan ere
gazte denboretan.
Erre nitun eguak
txorakerietan.
Orain ezer-eza naiz
neronen kaltetan.
Alako eran nabill
igeska aspalditik.
Zu beti neri deika
biotz-biotzetik;
ni beti entzun gogorra
ajola gaberik.
Mereziko ote det
zure errukirik?
Gaurtik aurrera; Jauna,
ez nik olakorik;
artuko det damua
egiz umildurik,
berriz zure bidetan
gogoz ibillirik...
Iņor ez da galduko
zukiņ dabillenik!
Bizkor-bizkor jeikita
joko diot lanari,
alde batera eman ta
nagikeriari.
Emango diot eskua
Eleiza lanari
ta ejenplu ona beti
anai urkoari.
|
