Ziaro galtzera dijoaz
Aldabe, Joakin
Arlosa azpiyan zanpa-zanpata
daude Agor estropadak.
Eziņian, illtzen aspalditxotik
dijuaz urte errenkadak.
Aitatu ere ez dira egiten
bere xalxen zertzeladak.
Leengo urtetan Santiyo ezkeroz
asten ziran prestaerak.
Erriyak ondo jasotzen zitun
gozagarri gora-berak.
Orduan batzar eta billera!
Aiek ziran gertaerak!
Bazeukan jendiak gustoko jaki;
errik irakiten gar-gar.
Zoratu biarrian goizetik arrats
ume, mutill, gazte ta zar.
Estropen otsa gortutzeko eran;
trumoyen antzera bar-bar.
Estrop sasoian gizon ta andria
danak zoratu, erotuak.
Baztertzen ziran laneko kezkak;
otorduz ziaro aztuak.
Estropak zuten tirakill indar
munetaraņo sartuak.
Itzali dira ta ondo itzali
su biziyaren aruak.
Ixill ziudadia, ixill erriya,
ixillik daude auzuak.
Beso bat altxa eziņik gaude;
aiņ gaude indarrez aulduak.
Urtero-urtero Agorra berriz
eder urbilltzen danian,
utsun ta izotzak nabaitzen dira
estropa berri aitatzian.
Ta... nork ta nola jarri lezazke
len zuten zuzen bidian?
Betegarritzat oraiņ ditugu
"Liguilla" izeneko oiek.
Estropa gaur ta biyar estropa...
es ote gaude geitxo asek?
Badabill jendia bere atzetik:
ez det esango nik ezetz.
Baņan jostallu ditugu utsak
lengoakin paretzeko.
Munduak ziran Donosti aldian
estropa jaia ikusteko.
Estropa ingurun, aurre-atzetik,
bazan jaki luzaroko!
Oraiņ "Liguilla" ugari oiekiņ,
utsuna bete nai ta eziņ.
Agorra urtero etortzen danian!
Izaten da biyotzian miņ!
Noiz arte estropak galdu zaizkigun,
nai nuke nik egiz jakiņ.
Aiek bai ziran guda bulartsuk
Donostiyako uretan.
Ondarrabiya, Pasai San Pedro...
etzabiltzan, ez, txantxetan!
Donosti, Orio, Pasajes San Juan...
Ari naiz ni ametsetan!
