Egia ta azkatasuna
Manterola, G.
Inguru danak zuriz yantzita,
eguzkia irribarrez,
auzoko tella gaņetik dantzut
edur urtua negarrez.
Eguzkiaren laztan beroak
urratu dautsoz estuntzak,
negar-gure au ete damotso
azkatasunaren pozak?
Alde batetik alan dirudi,
ostera ezetz bestetik,
ez ete dator negar samiņ au
soņeko zuri galtzetik?
Yai-eguneko yantzi zuriaz
danen pozgarri izanik,
zelan ur-antzez margorik barik
agertu lotzarik barik?
Izan leiteke negar ta poza
alkartuta ibiltea,
orren antzeko sarri oi da ba
lur ontako bizitzea.
Zenbat alditan izan oi dira
gure biotzak poz-pozez,
samiņ artean egon arren be
barruan zenbait negarrez!
Azkatasunan zale izanik
barren-barrendik gogoa,
au lortuteko sarri batera
poza ta negar-malkoa.
Orrexegaitik lotsaz beterik
iges billozen antzera,
ikusten dogu edur urtua
bizkor ama itxasora.
Azkatasuna ain eder dala
samiņaren seme danez,
geuregantzeko neke ta lorrak
igaro bear gendukez.
Gure biotzen eguzkia da
goitik datorkun Egia,
orrek urtzen dauz guzur estuntzak.
erakutsiaz Bidea.
Kristo'k esan dau argi ta garbi:
azke izan nai dozue
"Egia maite egizue ta
azke egingo zaitue"
