JOSE M. MAKAZAGA
Olerki auxe abestuko det
oldozten asi naizenez,
mandatu ori artu bai det nik
lagunak emanez!
Naiz eta nere gogoa beti
onetarako izan ez,
oraingo auek yarriko ditut
albadet bide zuzenez.
Lengo batian ikusi degu
joko polita Arruan:
Egurra zeñek geiago ebaki
bi ordu beren barruan
Jendia pranko bazan begira
aldamenetik koruan...
galdu zutenak apenas dauden
entero lasai larruan.
Tokatu zaigu serraz egurra
ebakitzen ikustia:
Mardaitar oyen gogokua zan
Arrua ontara jextia;
aldez auretik erabakiya
demanda irabaztia.
¡Akaso oyek usteko zuten
jokotik aberastia!
Mardaitar oiek plazan erdiyan
lanian gogor jo zuten,
onenak ainbat egur ebaki
¡ia sinisten dezuten!
eta gainera beste ainbeste
erraz ebakiko zuten
bestiak bezin azkar ta ondo
serra zorroztu bazuten.
Indar onakiñ juan ziraden
oiek egur ebatera,
balio dutenak dirala
agiriak ematera;
orretarako jarriya zuten
irutatik bi aukera,
iru oyetan zeuan onena
alare ez da atera.
Lenago oso bero ziranak
oztuak dira urian,
esagun batek neri esana
lengo batian gurian:
ollo saldare etxetik artu
gero erateko ustian
ta arrekiñ ere txit zori txarra
¡ontziya ausi birian!
Lenago beste baso koskor bat
artzeko ziran prestatu,
ogeita bi errial esanda
ogeita iru eskatu.
Gero bestiak artu zutela
atzitzaioten gustatu.
Urtebeteko laiñ bazituzten
oyek ainbeste deztatu.
Meza batera juanda zuten
izketa oni ekiña,
orlatikan pena zutela
auxen da gauza jakiña;
bestiak ura kendua damu
oyen epurdiko miña:
ara ba oraiñ etxera berriz
eraman duten propiña.
Egurra atzurtu egin dutela
oietako batek esan du,
Ura berari bestek
barrendik kendua
pena izan du:
obe zenduen aiek baiñore
lenago artu bazendu,
¡atzurrik gabe labaiñ da zuzen
azkar ebakiko zendun!
Izketa pranko ibilli dute
lagun urkuen kaltera;
bide oyeri utzita goazen
Jesus'en borondatera,
bestela emendik zer datorkigun
eranin kontuak atera.
¡Marka aundiya egiñ nai zunak
leen bazuen aunkera!
