|
Mundu guzi guzia
Mundu guzi guzia
jakiņian bego
biziko da EUSKARA
orain eta gero
berauxe andizkatzen
gogaltsu ta bero
itzkin batzen ari da
azpaldian ERRO.
Atera ditu onek
bi obra berriak,
esaten dituela
benetan egiak,
ayek irakurtzean
etsaien erdiak
ezur-utz egin ditu
sabel-arra biak.
Txori buru pustu bat
egiņik txit aundi
etsai irten zitzaion
gure euskerari,
apez jantzian zuan
izena estali
aditu baizituen
bereak eta bi.
Luma lodi zatar bat
zorrozturik gaizki
asi zan itzkribatzen
arroturik laski,
euskera ixiltzeko
asmoetan noski,
erronkak botatzia
ezt'ordea aski.
Kakoa ortik eta
emendik makoa,
esaten zuen zela
Montuenga'koa,
uste bazuen ere
bazala bapoa,
astin bat artu zuen
a zer nolakoa!
Naiz joan batera ta
naiz joan bestera
non-nai arkituko da
garbiro Euskara,
eman bear diogu
zor zaion ezkerra,
bestela gu beraren
semeak ez gera.
|
