Munduaren azkena
Aldabe, Joakin
Azaru illaren azken zatian,
Librutan letzen degunez,
munduen azkena adierazten da.
Egon gaitian bildurrez.
Mundu zorua ez da zuzentzen:
dabil beti irri-parrez,
nagi, lasaia, lotan etzanda
lana egiteko alperrez.
Gero denborik ez dagonian
zoritxarrian negarrez.
Jaunak mundua ezereztikan
egin zigun jakin bidez.
Zabaldu zitun ikusgarriak
maitetasun al egiņez.
Zeru, izarra, mendi ta itxasok
jantzi zizkigun ederrez.
Iraungo dute mirari abek
almen aundi ta indarrez.
Berak eskua kendu ezkero,
lirake inxtanten ezer ez.
Pekatu egin ta gure gurasok,
Jaungoikuen aserrian
erori giņan aiekiņ baten
gaitz ta eriotzen menpian,
ta bizi gera ordu ezkero
oņaze askoren nekian.
Emango diogu bakoitzak gure
kontu zuzena iltzian.
Gero gizaldi guztiak baten
Azken epai egunian.
A ze nolako gertakizunak
mundu onen azkenian,
jarriko da ta egun batian
larri bere agonian.
Gerra ta gaitza, nun nai eriotza,
ta ur guztik odolian.
Ez digu lurrak ezer emango
eten gabeko gosian.
Izar ta iguzki, ura bildurra!
puskatuta erortzian.
Egun aietan bizi diranak
Jaungoikuaren bildurrian,
zorion osua izango dute
beren biotz barrunian.
Uste dezute fede bizia
izango dala lurrian
Jesus Epaille mundu ontara
berriz etortzen danian?
Lotuta arkituko du mundua
gaixiakeri naspillian.
Egiz zoriontsu prest-prest dagona
Bera datorrenerako.
Bildu baditu emaitz ugari
zerun laxter sartutzeko.
Ama Birjiņa alde dutenak
ordu artan laguntzeko.
Aingeru Guarda eskutik dunak
eskubi aldetik jartzeko.
Errukitsuak izan badira
lagun urkua ganako.
