Mariaren loreak uztailean
Bizitzako egal latz-bakarra
Igotzen nijoan doi-doika,
Biotza urturik
Begiak usturik,
Eskuak zabalik...
Jesus'en billan nebillen ziņez
¨Nun gorde zait enetxoa, arren!
¨Odein sorbaldan?
¨Lilien magalan?
¨Eguzki-begian?
Egarri naiz, ta Ura ez iņun!
Gose, ta Jakia urrun, urrun!
Oi nere burua,
Ilteko zorian,
Inpernu bidian!
Odei bidaztia, alboa ageri!
Eguzki-begia, iki, iki!
Odeian ez intzik...
Ez dakust argirik
Aguzkian berriz...
Odei biotz gabea, legortu...!
Eguzki gogor ori, itxutu...
¨Nun zabiltz maitea?
Begira, begira
Nun dezun ostuba!
Oi! Biotza lapurtu dizazu
Eta igeska zu...
Iltzear gorputza
Gogogabetu-ta,
¨Nun zaitut, lapurra?
Arzuloak, muņo ta mendiak
Ibarr-irurak, ixil-ixillik...
Arratse aldian
Iltzeko zorian
Amaren kolkorra
Bildu nintzan nerez...Ura poza!
An zegon lapurra, an boitza!
