Gorazagun Andre Birgiña Maria, korputz eta arimaz zeruetara jasua

Aldave, Joaquin

 Kristau alkartian gauden guztiyok

 biartuak gaude sinistera,

 Ama Birgiñak korputz t'arimaz

 izan zula aldaera.

 Ill ta beriala batu zirala

 iotzeko zerutara.

 Aspalditikan sinisten gendun

 ola zala gertaera,

 ta ekartzen digu atsegiñ bete,

 neurri gabe biyotzera.

 "Nola bizitza, alako eriotza"

 esana dago aintziñetik.

 ¿Nola bizi zan Ama Birgiña

 Nazaret etxe aldetik?

 Ez degu arkitzen Amak etzeukan

 iñolako birtuterik.

 Ixilltasuna t'apaltasunian

 begiratuta nun naitik.

 Jarraitu izan zun bizitz guztiyan

 biartasunen bidetatik.

 Otoitza berriz, eten gabia

 bere barru ta ezpañetik.

 Etxeko lanak iñolaz zintzo

 beñere aspertu gaberik.

 Jantzi ta jana neurriz gañera;

 otoitz aurretik t'atzetik.

 Biotz pakia maitez josiya

 etzan urratu; ezan kezkik.

 Arrokeriya andik uxatzen

 etzegon, ez, lan aundirik.

 Etxe artako aberastasuna

 ¿zeñek lezake zenbatu?

 Jesus, Maria ta Jose Deuna,

 iru izar disdiratsu.

 Bat'i begitu, irueri orobat,

 ta naiz gelditzen arritu.

 Angoxe grazi, zerutar intza

 nere barrun biar det sartu.

 Jesus, Maria ta Jose garbik,

 nai zaituztet nik maitatu.

 Eldu zitzaion Jose Deunari

 bere azken eriotza.

 Jose Santuen babesian dute

 kristau guztik esperantza.

 Jesus, Maria, Jose gan degu

 beren maitaliak laguntza.

 Izen abei oraiñ ta beti

 gure ondra t'alabantza.

 Irurok gure lagun dirala,

 galtzen du ill biarrak arantza.

 Jose'n albuan Maria dago

 atsegiñgarri dan gauza

 Obiratzen du bere maitia,

 lore garbiyen korputza.

 ¿Nun ziran, Jesus, ordu ortantxe

 Egiñ ziñozun agertza,

 eta laztanduz eman ziniyon

 azken orduako poza.

 ¡O birtutezko iru abekiñ

 lore berezi baratza.

 Ikusi zenduan Ama'k Semia

 borreruen eskuetan.

 Gero Gurutzian josirik illtzen

 odol ustu t'azkenetan.

 Itz abek zuro esan zizkitzun;

 testamentuzko aginduetan:

 "Artzazu Juan zure semetzat

 maite maitez errayetan",

 Ta Juan'i berriz esaten diyo:

 "Or zure Ama egiyetan".

 Pixtu da Jesus ta... ¿zeñi aurrena.

 agertu ote zitzaion, ba?

 Aurren aurrena zalantzik gabe

 berai deituz Ama, Ama!

 Jesus betiko eriotz garailliak

 ematen diyo laztana.

 ¡Zenbat itz gozo esango ziran;

 nolako amodio elkar gana.

 "Laxter, Amatxo elduko zera

 korputz t'arim Neregana".

 Bitartian Ama bizi izan zan

 azken orduako prestatzen,

 otoitzian beti ta gauz askotan

 ejenplu onak ematen.

 Jarrai bidia arrigarriyak

 guri ongi erakusten.

 Ikasi zagun, ta ongi ikasi

 gogoz elkarri laguntzen.

 Ta batez ere aurren aurrena

 gaizki egilliai barkatzen.

 Azken unea ementxe degu

 Semiarena juateko.

 Izerdi otza ta eriotz oñazek...

 ¡ez da tokirik zuentzako

 Lo gozo batian azken asnasa,

 bizitza bukatu ziyo.

 Ez dago illunik; ez dago itzalik

 argi ura gordetzeko.

 ¡O pake santu, Jainkuaren grazi

 danok zeruan sartzeko!

 Amaren soña orban gabia,

 ¿lur pen antxe austutzeko?

 Bere biyotza xamur onena,

 ¿arraz josiya usteltzeko?

 ¿izango ote zan otako gatizik?

 Ez degu ori sinistuko.

 Eleiza Santak oraiñ berriro

 itz egiñ du agertzeko,

 korputz ta arimaz zeruan dagola:

 ¡Au da poza danentzako!

 ¿Zeñek ta zeñek zeru bidian

 egiñgo zioten lagun?

 Aita, Semia, Spiritu Deuna,

 Irurok Bat bere ingurun.

 Aingeru talda, justuen arima,

 denak goratu dezagun.

 Jaungoikuen Ama, ta gure Ama

 errukitsu biotz bigun,

 argi zaiguzu Grazi argiyaz.

 Lagun gaitzatzu eriotz ordun.