Euriz gaude agitz asiak

Aldave, Joaquin

 Izotza eta ormak

 ez dira aurten agertu,

 bañan busti t'euriyez

 gera ongi aspertu.

 Gelditu gabe euriya:

 legek dira okertu.

 Noizbait gelditu dira.

 Noizbait zaigu atertu.

 Azaruatik asi ta

 Abendua aitu arte,

 ¡bota ta bota euriya!:

 etzan Neptuno aparte.

 Trumoya, ixilldu gabe:

 gerran zebillen Marte.

 Etzegon biyon arten

 une bateko tarte.

 Elurrak asi ziran

 jexten goitikan bera,

 bañan euriyak laxter

 urtu zitun, Gañera

 atera ziran urak

 errekatik kalera.

 Nun nai ondamendiya:

 nun nai kalte, galera.

 Gariyak eta babak

 lurpen jayo eziñik.

 Ez degu izango gero

 ogirik eta iriñik.

 Eurik ikuitu gabe,

 Ez da gelditu exkiñik.

 Geyegiya indarrez,

 ¿ba ote da osiñik?

 ¿Zer dala ta ainbeste

 euri aurtengo negun?

 Euriya, beti euriya

 atzo, gaur t'eranegun.

 Etzera, adixkidia,

 portatu gukiñ legun.

 Zuaz apurtxo baten,

 gure artetik urrun.

 Irauli degu Illbeltza,.

 t'emen degu Otsalla.

 ¡Kaxkariñ eta erua

 oraiñ porta dedilla!

 Urrun, noski, oraindik

 goxo-goxo Aprilla.

 ¡Martxuak berriz setaz

 bota dezala arriya!

 ¿Zer da guk nai deguna?

 ¿Nola bete gogua?

 ¿Zer da -berriz esan ta-

 guk daukagun asmua?

 Euri, aize, legortek

 dute beren ordua,

 Jaungoikuak jarri diona.-

 Berak dauka eskua.

 Beren'neurriyan onak

 euri, aize ta sua.

 Baitare ona zaigu

 botilldutako ardua.

 Zer esanik ezdago

 sagar eder t'omua.

 Bete dezagun ondo

 emaitz onez kolkua.