inprimatu
[Bertsotan]
Izenburua:
[Bertsotan]
Sinadura:
Lujanbio Retegi, Jose Manuel - I.R.T.
Urkizaren iruzkina:
Egilea(k):
I.R.T
Lujanbio, Jose Manuel

Argitalpena:
Euskera.
Urtea:
1959
Argitalpenaren urtea:
Alea:
IV
Orrialdea:
185-188

 

 

 

 

faksimilea ikusteko


faksimilea ikusteko


faksimilea ikusteko


faksimilea ikusteko


(Bertsotan)

 

Txirrita - I.R.T.

 

 Txirritaren bigarrena:

 

 Beljikatikan galdetu zuten

 lendabiziko pasua,

 jakiņik nola zegon Parisa

 andik bide erosua,

 aitatik ere artuak dira

 uste etzan erasua,

 porrokatu ta puskatu zuten

 naziyo txiki gaxua.

 

 I. R. T.'ren bigarrena:

 

 Diyozutenez Beljika ori

 izanik orren txikiya,

 aundiyaguari onez onian

 zertan ez utzi tokiya?

 gaņera berak tiroka ekin.

 erantzuera propiya.

 istoriyetan azalduko da

 galtza oyen aroakiya.

 

 Txirritaren irugarrena:

 

 Ogei ta amar milla milloiko

 asi zitzaigun eskaka,

 otso gaizto bat zirudiyela

 artaldiari oskaka,

 General Foch'ek bialdua da

 Holanda aldera eskapa,

 orain lau urte ainbat erronka

 garai onetan ez dauka.

 

 I. R. T.'ren irugarrena:

 

 Ogei ta amar milla milloiko

 omen zituzten eskatu,

 frantzesak esan omen ziyoten

 etzutela nai prestatu,

 General Foch'ek ezpatarekin

 Kaiser omen du sustatu,

 jartzen dituzten gezurrarekin

 batek biar du naskatu.

 

 Txirritaren bostkarrena:

 

 Beren joera Paris aldera

 egin ziguten aurrena,

 ango esiyak artu zituzten

 Berdun'a berriz urrena,

 sei illabete sutan pasa ta

 etziran sartu barrena,

 ez da andikan gustora juana

 Kaiser'en seme zarrena.

 

 I. R. T.'ren bederatzigarrena:

 

 Frantzes oriek pentsatu zuten

 Berlin'eraņo joatia,

 Alemaniko fronteran laster

 jarri ziyoten topia,

 neri gizon batek esan didanez

 larri ibilliyak tia,

 Burdeos'era Paris'tik azkar

 eraman zuten kortia.

 

 General Foch da Txirritak geiena goratzen duan gizona. Orra bere laugarrengo bertsoa:

 

 Amorratuak ziruditela

 etorri ziran Frantzia,

 orain esaten errezago da

 orduko gure trantzia,

 General Foch'ek eman diyote

 uste etzuten partxia,

 mereziko du diamantezko

 estatua bat jartzia.

 

 Txirritaren erronkak beratzeko bi arrazoibide sumatzen ditu I. R. T.'ek. Bata, ez dutela Alemania galdu etsayen armak, baizik barrengo naspillak. Bestea, frantzesak eta bere lagun danak pikutara bialduak izango zirala Amerikatik laguntza etorri ezean, ta orregatik ez dutela zergatik burua arrotu.

 

 Rompe cabezas jarko dizutet

 nai dezutenak pentsatu:

 zeņek soņua jo duen eta

 zein nola diran dantzatu;

 Prusianuan ejerzitua

 ez dute arman bentzutu.

 Alemaniko sozialistak

 diruz dituzte gaintzutu.

 

 Balientien itxura egiten

 orain zertako dabiltza?

 ez al dakite noiz artu zuten

 lendabiziko paliza?

 ruso, belga ta franko inglesak

 baizik izan ez balitza,

 oyengatikan bi urte ontan

 sartuak ziran Parisa.

 

 Txirritak goratzen ditu amerikanoak bederatzigarren bertsoan:

 

 Zepelin zarrak bonbaz betiak

 goiko oroyan tartian,

 millaka minak itxasoan da

 submarinoak urpian,

 oyek sumatzen ibilli dira

 berrogei ta lau urtian,

 Kaiser Paris'en ez da sartuko

 Wilson bizi dan artian.

 

 I. R. T. , berriz, ez da amerikanuekin gehiegi fiatzen. Orra nola dion amargarrenean:

 

 Imposible da, frantzesa ez da

 burutik oso sanua,

 yankia bere alde artua

 etorko zayo damua,

 legorrian da itxasuetan

 botia dauka amua,

 Burdeos'tikan Hendaya'ra arte

 laister amerikanua.

 


inprimatu