Euskaldun lur doaitsuari
Lopez Alen, Franzisko
Nere barrenak gaur sentitzen du
Poz bat samintasunean,
Gañera pozan samintasuna
Eziñ esan dan añean.
Laño tartean ¿Zer agertzen da
Nere begiyen aurrean?
¡Zer ikusten det! ¡Zer azaltzen da!
¡Zer darabiltzu gogoan!
.......................
¡A!... Bai!... Ezautzen zaitut zeiñ zeran
Betiko maitagarriya,
Eta zabaltzen ari zerana
Munduban zure argiya;
Atozkit, bada, orain nigana,
Atozkit doai garriya,
Atozkit ama maite maitea,
¡Atozkit! ¡Euskal-erriya!
¡Zeñek litzaken lira batean
Gaur zuretzako ipiñi,
Kanta gozoak, biotzekoak
Adierazteko denai.
Esanaz: ara mendi tartean,
Agertzendan erri ori;
Ori da Jaunak eman ziona
Seaskaz euskaldunai.
Euskaldun oyek, oyek dirade
Doayez betetakuak,
Oyek dirade zenbait denboran
Mundubaren gogokuak;
Beren mendiyak, bere itsasoa,
Errekacho ta soroak,
Oyek dirade Euskaldun-lurrak
Dituben jostalluchoak.
Farrez bezela agertzen dira
Dituzun erri chikiyak,
Agerturikan mendi zañetan
Politasunez jantziyak;
Bañan izanik zu ain chikiya,
Dituzu seme argiyak,
Azi chikitik diran bezela
Eiten arbola aundiyak.
Eta bestela ara itsasoa
Nun dagon beti esaten,
Eta lurrean nola dizkigun
Kondairak argitaratzen:
Erriak onak diradenean
Orla dirade arkitzen;
Arrazak dira urrien gisa
Ez diranak iñoiz galtzen.
Azaldu zaite len-len bezela
Ezer chartikan gaberik,
Etzaitezela banatu, bada,
Beñere ontasunetik;
Etsai zureak ikus dezaten
Nola Euskaldun erritik
Jayotzen diran guzti-guztiyak
Leyaltasunez beterik.
Artzayak nola beiratzen diyon
Menditikan ardiyari,
¡Ama Euskera! beira zayozu
Orrela euskaldunari;
Poztu zaitezen gañera berriz
Zure alaba danari,
Ikusi zazun euskaraz nola
Dioten itza aurrari.
¡Euskaldun lurra! Bizitu zaitez
Bizitu zaitez oraindik!
Beste erriyak ikas dezaten
Zu bezelakua gandik;
Eta gañera esan dezaten
Geralako jatorritik,
Aitarengatik esan zutena
Beti semiarengatik!