Altxa, gizonak, zuen buruak
Aldabe, Joakin
Erori ziran gure gurasok
pekatu itxumenian,
ta gure gero kutsutu giņan
aietxen gaitz ber-berian.
Danok galduta izango giņan
betiko zoritxarrian
izan ez balitz Norbait erruki
maitez biotz barrunian.
Gizon eitia erabaki zun
Aita Jaungoikuen Semiak,
ta ortarako gertatu zitun
egoki ziran bidiak.
Onela igaro ziran ainbeste
eunkada luze ta urtiak.
Mintzatu ziran Zu'gaz ainbeste
Guraso Santu Igarliak.
Isaias batek danen gaiņetik
margotu zitun egoki
izango ziran gertakizunak.
Arrigarri ta pozgarri!
Abendu Santa denbora auxe
pekatariak baleki,
murgil egiņ ta pasako luke
egik oldozten goxoki.
Lengo Abendua, sakon, luze bat
dadar, oiu samiņakiņ:
"Etorri zaite, Salbatzaillia,
zure gizatasunakiņ.
Etorri zaite, Bildots otxana,
zure mantsotasunakiņ,
gizon guztiak besarkatzera
urratzen ez dan pakiakiņ".
Kristau jatorra osua danak
barrundik eta kanpotik,
ez luke biar gauza dan arte
beste gose-egarririk
Jaun ezautu, anaiak maite,
jarri gabe aitzakirik.
Ez da zeruan sartzeko, noski,
alderdi obiagorik.
Atozte, beraz, gaurko kristauak,
Abendua berritzera.
Oraingo Abendu erdi illik dauden
abek berriz pixtutzera.
Ez bada lurra Argira urbilltzen...
ta zer nolako galera!
Prestatu zagun, nere anaiak!
Eguerriko gertaera.
