"Aitarik gabe negarrez"
Aldabe, Joakin
Familiko besoa,
zimendu sendua,
aita beti izan da
Jaunak autatua.
Bizitzen lege bidea
seme alabak azi.
Zeru bidia gero
biar lez erakutsi.
Eguneroko ogia
irauzi lanian.
Gero gogoz partitu
maitien artian.
0 ze zeru ederra
iraungo baluke,
eraso aldiak joko
iñoiz ez baluke!
Zer da gertatu dana?
Zer da pasatu emen?
Aitak beria emen du:
zaio bizitza eten.
Orra etxe bat bera
goitik eroria.
Kendu dio Jeungoikuak
zimendu arria.
Zer emendik aurrera,
alargun gajua?
Zer semetxok azteko
eskutan modua?
Zeñek pekatu egiñ du
orrela ondatzeko?
Zeñek lagunduko du
berriz jeikitzeko?
Zu zera Jaun ta Jabe
bizitz t'eriotzena.
Ongi dakizu, Jauna,
nolaz dan su dana.
Gertatzen dana gerta,
da zure naimena.
Eska dezagun beti
on dan eramana.
|