Artzaitxoa ta seaska
Ligarsa
Gure artzai Pillipe antxe zegoan
goizkiro gogor batez
ardi ondoan.
Egun guztian aiek gertuki zaintzen
zebillen mendiz-mendi
alai abesten...
Ez da ludian guzian iñor gizonik
artzaia bezin garbi
ta zoruntsunik.
Ez da ezer oldozten txarrik barruan,
ona besterik ez du
bere goguan.
Itz gozo auek zaizka nabaitzen beti
txistuka ta ojuka
"arditor... ardi".
¡O! zein pozkarria dan artzai garbia
eta onen kuttun dan
bere sendia.
Guztiak alai daude mendi gañean
au entzuten dala gaur
beren etxean:
—Aita, dio semeak. —¿Zer nai dek maite?
—Gaur egun ospetsu bat
dala diote.
—¿Zer dala-ta ordea, ene semetxo?
¿ez dala-ta, esaidak,
ene kutuntxo?
—Gaur jaiotzen dalako txiro antzean
Ume zoragarri bat
lasto tartean
Eta Aur lirain ta eder orren izena
ludi onetan degu
itz gozoena,
—Egia dek, bai, nere Martin, ¿ta nundik
nolaz ori, semetxo
jakindu dek ik?
—Abesti xamur gozoz alai abesten
mendi gorrian gora
bi laun zetozten.
—Eta nor ziran, Martin? —Esango dizut;
Artzai bi ziran nigan
txit urreratu
ta laster nion galde pozez beterik
noraruntz zijoazten
bide artatik
ta erantzun ziraten pozez eta alai
"aspalditxoan gaude
Ume baten zai".
—¿Non jaioko dek, esan? ¿urruti, emen?
—Nere esan dirate
urrun, Belen'en.
.........................................................
.........................................................
.........................................................
¡O! zeruak iriki zaizkiguk; orain
zetorrek, bai begira
¿nor ote da, zein?
Aingeruak pozkiro zetoztek goitik,
ttunttun eta txistuaz
guazen aurretik.
Artu bildots bat, Martin, ta guazen orok
Berari eskeintzera
bildots samurrok
Aiton eta amon zarrak guztiak batu
Belen'ara juateko
gurtu dezagun,
Belen'ara, bai, pozez Pillipe nausi
muñ ematera samur
orok Jesus'i.
Belaunikatzen gera Zure aurrean,
ongi etorria Zu
Jesus maitea.
¿Zergatik ote estalpe zar-zar batean
dago Jesus gurea
lasto gañean?
¿Orren apal zergatik jaio ote da ba
Zeru-lurren Jabea
izanik Bera?...
.........................................................
.........................................................
.........................................................
Aurtxo jaioberria seaskatxoan
negar-zotiñez dago
Aman ondoan.
Samurki lastanduaz Amak dazaio,
¿zer izango ote aiz, i
ene kutuntxo?
¿Izango ote aiz bada osasuntsua
eta ttattar, erkin ta
gaxo-gaxoa?
¿oso aberats eta, oso jakintsu,
edo ez jakin eta
tentel, semetxu?
¿Txiro edo aberats biziko aiz i?
¿makal, sendi ta bizkor?
itun alaiki?
¿Ludi zatar onetan jarriko dituk
ire oin txuri oiek?
¿zer esaten duk?
¿Noiz arte biziko aiz, seme al dakik?
erantzun egidak ba
baldin badakik...
—Erantzungo nizuke Ama, baneki,
ilko naizela beste
gauzik ez dakit...
