Koktelaren kondaira

Lazcano, Jose Antonio

 -1-

 Bertso berritan aitatu

 egin nainukela,

 edari bat modakua

 sortua dutela,

 an Ipar-Amerikan

 du izena koktela,

 bañan nik sagardoa

 naiago detela.

 -2-

 Berreun bat urte koktela

 dutela sortua,

 erri txiki batian

 ikasi kontua,

 ostalari bat an zan

 oso famatua,

 saiatuko naiz agertzen

 oni gertatua.

 -3-

 Alaba ta oillar bat

 zituen etxian,

 zein baño, zein ederrago

 askon iritxian,

 irrintzika egaztia

 egun argitzian,

 ta alaba soiñu jotzen

 alai bizi-zian.

 -4-

 Goiz batez konturatu

 egin zan jabea,

 bere tokin etzegola

 oillar dotorea,

 ez ote-zan azalduko

 egazti berea,

 bildurturik jarri zan

 nagusi trebea.

 -5-

 Bi edo iru egunetan

 billatzen zan sala,

 gure ostalaria

 etzegon lasaia,

 miatu zun etxia

 ta alboko zelaia,

 baiñan etzan ageri

 egazti alaia.

 -6-

 Azkenian aspertuta

 zegon ain nastua,

 auzoa bildu zun ta

 agindu prestua,

 "oillarra arkintzendunai

 ezker onaskua,

 saritzat emango diot

 alaben eskua".

 -7-

 Illabete igaro ta

 eguna iritxi,

 gazte bat azaldu zan

 oillarra ta guzi,

 eta nagusiari

 bera erakutsi,

 sari ederra egiñik

 onela irabazi.

 -8-

 Poztu ta ostalaria

 egerkera onekin,

 pentsatu zun ospatzea

 erri guziakin,

 izan zan jaialdia

 umorearekin,

 serbituak etxeko

 edari-onenakin.

 -9-

 Serbitu zun alabak

 al zuen bezela,

 Wiski, Brandi ta abar

 nostu zitun bela,

 agertu zan zumua

 etzan ez motela,

 oillar isats koloreko

 lenengo koktela.

 -10-

 Irakurle oar batekin

 nai nuke bukatu,

 koktel batera, ez gero

 iñor konbidatu,

 gure Euskal Errian

 beti gogoratu,

 bazkari bat egiten da

 geio estimatu.