inprimatu
Aurrera ala atzera
Izenburua:
Aurrera ala atzera
Sinadura:
Lazkano, Imanol (Gaztelu)
Urkizaren iruzkina:
Egilea(k):
Lazkano, Imanol

Argitalpena:
Zeruko Argia.
Urtea:
1978
Argitalpenaren urtea:
Alea:
[806].zk.
Orrialdea:
40

 

 

 

 

faksimilea ikusteko


Aurrera ala atzera

 

Lazkano, I. ("Gaztelu")

 

 Aurreratu nai orrek

 emanik laineza

 beti lanean gabiltz

 estu eta presa.

 Gero ekaitzaldian

 urruti babesa,

 orrek ondatutzen du

 maiz gura ametsa.

 Poltsa beti geza,

 esker ezer eza,

 geroko promesa,

 ildakoan meza.

 Ola ondo bizitzen

 ez duk erreza.

 

 Aurreratutze ori

 gauz ona dala-ta

 gizonik ezin leike

 ortikan aparta.

 Bizitzaren gurdia

 doa orrek bultzata:

 biar obea dator

 eta gaur aguanta.

 Beti zalaparta,

 umorea falta,

 promesen zarata,

 gezurra galanta!

 Gero ta estuago

 bizi gera-ta.

 

 Lenean dagoena

 ez degu abila,

 aurreratutzen dena

 ura mutila!

 Au da inon dragarik

 ez duen gurpila.

 Desertu triste ontan

 gu beti ur bila.

 Zorion opila

 ezin korapila...

 Borroka ontan ila

 ba da ainbat mila.

 Inork ez daki gaitz au

 daramakila!

 

 Lenen anka utsik ginen,

 ta gero abarkak,

 orain zapatederrik

 ba du amaikak.

 Naiz gogorrago izan

 lengo anka markak,

 beti neke-kejatan

 gizonaren ankak.

 Elkarri adarkak,

 eta ez banakak,

 gure aurrerakak

 giza-legea krak!

 Konforme dan gizonik

 inon ez daukak.

 

 Patxi baino obeto

 dabilela Joxe,

 salatzen asten gera

 berealaxe.

 Bat gaizki bizitzeko

 naiko da orixe.

 Itzak mardulak baina

 giza-legetik xe.

 Inbidia luze,

 beti gaude gose,

 naiz jan ogei klase

 ezin gera ase,

 Ustez aurreratzen ta

 marka duk auxe!

 

 Gaurregungo gizona;

 dala asko jakina,

 kezka dut ez ote dan

 ainbat dakina.

 Bere emaitza beintzat

 da naiko arma,

 gizona egin nai ata

 egin du makina.

 Ta onen etekina

 ez da egokina.

 Betiko itokina

 garra ta zikina...

 Aurrerapenak utzi

 dun ondakina.

 

 Naiz besteren burua

 betiko narrastu,

 al ba da geronena

 ondo orraztu.

 Auzokoarentzako

 lege denak estu,

 geuretzako neurriak

 ez dira ain justu.

 Gezurra babestu,

 lagunekin aztu,

 saltzeko era prestu,

 gizonez eskastu.

 Akerrik ere ezin

 ola jolastu.

 

 Besteren onarekin

 biotza minbera,

 ortik ez leike joan

 gizabidera.

 Inork makurtu nai ez

 besteren mendera;

 gauz denak konpondu nai

 norbere airera.

 Gure jokaera

 piztien berbera,

 beste denak bera,

 Jaungoiko norbera.

 Fama ta diruaren

 mirabe gera.

 

 Bederatzi puntuan

 orra bederatzi;

 gezurrikan ez diot

 ustez erantsi.

 Liburu utsetikan

 ez gaitezen jantzi,

 egi osorik inork

 ez bait du idatzi.

 IKas ta irakatsi

 nai ainbat zientzi...

 Naiz igo gorantz, i,

 lege oni eutsi...

 Gizon izateari

 inoiz ez utzi.

 


inprimatu