[Bertsotan]

Lazkano - Lopategi

 Lazkanok:

 Lasartek bere jaioterri du,

 dio kariño aparta.

 Ikusten danez Naparraldea,

 ez du baztarren lagata,

 eta guk ere bere gisara

 naparrak ditzagun maita;

 batzuk bestela badiote ere

 denok anaiak gera ta.

 Lopategik:

 Ixtori zehar zer esana badu

 naparren odol gorriak,

 izan ere bertan omen ditugu

 euskaldunon jatorriak.

 Santxo erregeak bat egin zitun

 gure zazpi euskal herriak,

 gauza berbera eskatzen degu

 gaurko abertzale berriak.

 Lazkanok:

 Nahiko kezka nabaitutzen det

 lagun Lasarten orruan,

 nahiko bazterturik ote degun

 bateon batzun erruan;

 ikus dezagun anai jatorrak

 badirala Naparruan,

 txorakeriak alde bat utzi

 ta hartu ditzagun barruan.

 Lopategik:

 Hala litzake gure gogoa

 garbi eta bidezkua,

 halako baten osatzekotan

 Euskal Herri ta puska hu'a;

 bial dezagun Napar aldera

 bihotzarekin eskua,

 uztarri bakar bat behar degu

 baina libertadezkua.

 Lazkanok:

 Baina gainetik beti badegu

 aginpide bat petrala,

 donen aurrean nik aitortzen det

 hori gorroto detala;

 hemen daukagu gure Lasarte

 bertsolari bat apala,

 zein Jesukristok esan lezake

 hau euskalduna eztala.

 Lopategik:

 Profeta eran jarriko al du

 Naparru era tentean,

 hemendik ere gauzak etziren

 girotu derrepentean;

 baina badaukat itxaropena

 nik Naparruko jentean

 ez ditezela luzaro egon

 kazike hoien menpean.