[Bertsotan]

Lazkano, Imanol - Agirre, Joxe

 (Lazk.)

 Mundu au ez al da gero

 euskaldun danen kaiola

 ikusitzen da euskerarikan (?)

 leiotatikan daiola.

 Benetan gauza gozotzat daukat

 nik biotzeko Loiola,

 euakaldun zarren jatortasuna

 ikusten da ba-dagola.

 (Agi.)

 Nik ere nere ez jakiñean

 nai nun xamur itz egin,

 gaur txoko ontan gozatzen degu

 nai dan ainbeste atsegin.

 Aurrera ere billera auek

 olaxen sarritan egin,

 gure antziñako oiturarekin

 iñortxo aztu ez dedin.

 Berealaxe emango det nik

 gaurko nere parezera,

 ikusitzen det au jutetikan

 gaur datorkigun galera.

 Azkeneraiño jatxi ez dedin

 Euskalerria gaiñ bera,

 utzi dezagun politika ta

 maite dezagun euskera.

 Onetxek baiño bildur geiago

 ez dit ematen ezerke.

 Zertako gera gu entzuleak,

 au galduko ba'litzake?

 Ni, beintzat, beste ezertxo gabe

 penaz lertuko nintzake:

 euskerik ez dan Euskalerria

 negargarria litzake.

 Esan diteke gu geradela

 euskeraren gidariek,

 gure andikan lertutzen dira

 izkuntz onen, mirariak.

 Au zerukoai egindu zion

 otoitz mardul ta ugariak,

 fede ortantxe jarrai dezagun

 euskaldun bertsolariak.

 Euskeraganako maitetasuna

 guk ez degu apartean,

 gaur asko galduta baldin baude

 gazte askoren partean.

 Bertako seme alabak asko

 erderaz aua betean:

 gauza onikan ez da izango

 ola gabiltzan artean.

 Esan diteke kasik gaudela

 gende exkax ta txepela,

 sarri askotan ikusitzean

 ikusten diran bezela.

 Asko ta askok egin nai degu

 kastillanuen papela;

 zenbait lekutan esan diteke

 Andaluzian gaudela.

 Nola etzaigu ba saminduko

 sarri ikusi biotzean,

 gure (i) erriak askotan ez du

 euskalerrian antzikan.

 Gazte buruak miñ asko ez du

 ta ikusten gero gaitzikan

 orain dauden seme-alaba askok

 papel au galtzen lotsikan.

 (Lazk.)

 Mundua bustitzen du zeruko euriak,

 eta ortatik datoz jure janariak,

 larri ikusten ditut pagotx ta gariak,

 aurten ikusteko gaude ixtillu gorriak.

 (Lazk.)

 Bista ando izan da eziñ ikusia

 ondo pentsatzen jarrita, ai ¡zer desgrazia!

 eta lur arterako gauza itxusia,

 mundua orrekin dago ondatzen asia.

 (Lazk.)

 Artzaiak pasatzen du amaika disgustu

 piñuak sartu eta barrutiak estu,

 uzten baiño lenago larre danak moztu,

 ardiak plakatu-ta karteratak ustu.

 (Lazk.)

 Esan lotsarik gabe "euskaldunak gera"

 aurki emango diot nere parezera;

 badakigu kontratik datorren galera,

 gure Euskalerria dijoa gainbera.

 (Ag.) (Punto-jartzaillea: Aita Anton Zabala, S. J.)

 Gure bazterrak baiñon obiak nun daude,

 Ontan naizen kasoan, esan beizut aure,

 emen jendia bizi da ondo te dotore,

 geu jaiotako lurrian gu pozikan gaude.

 (Agir.)

 Gu ilko gera baiño badatoz bestiak;

 oiek ez dira guretzat aiñ berri tristiak,

 pena ematen du munduak bakarrik utziak,

 zarrak dijoazteneko ber dute gaztiak.

 (Agir.)

 Iñork ez du gogorik gazterik iltzeko,

 eta gauza ori gaiña ez da (i) arritzeko;

 bestaldian zer dagon ez dakiu guretzako,

 nik beintzat desiua bertan ibiltzeko.

 (Agir.)

 Euskaldun gera eta beti nai degu izan,

 orregatiakan gabiltza gaur olako gixan;

 oingo billera au ere emen komeni zan,

 au ez dedilla galdu utsaren peskixan.

 (Lazk.)

 Emen ustetan jokatu degu

 gizon jatorraren gixa,

 ala ta gaztiz ondo egite ori

 ez da etorritzen aixa.

 Oraingoakin bukatuko da

 gaurko bertsuen peskixa;

 nun bizi geran badakizute

 ta berriz ere abixa.

 (Agir.)

 Gaur onuntzara etorritzea

 geuretzat degu mesere;

 badakizute (i) etxian negola

 ez dala ikusten ezerre.

 Ta gaurko atsalde zoragarri au

 eziñ aztu iñolaz ere;

 ondo pagatzen bagaituztegu,

 etorriko gera berriz ere.