inprimatu
La fête d'Urrugne (1856) (Herriko bezta denaz geroz aurthen kantuen suyeta)
Izenburua:
La fête d'Urrugne (1856) (Herriko bezta denaz geroz aurthen kantuen suyeta)
Sinadura:
Larralde Etcheverry, Jean Baptiste
Urkizaren iruzkina:
Egilea(k):
Larralde Etcheverry, Jean Baptiste

Argitalpena:
Escualduna.(Eskualduna).
Urtea:
1897
Argitalpenaren urtea:
11
Alea:
519.zk.
Orrialdea:
4

 

 

 

 

faksimilea ikusteko


La fete D'urrugne (1856). Herriko besta denaz geroz aurthen kantuen suyeta

 

 

 Herriko besta denaz geroz aurthen kantuen suyeta,

 Nik-ere zerbait erran nahi, dezagun dembora pasa

 Ez naiz, sobra dakit (sasoina ganda!)

 Gehiago gazte, bai hala da!

 Bainan egun huntan zaharrik nihon kausitzen othe da?

 Ez, thambourin, chirola soinuz, guziak airosten gira.

 Goazen beraz, zahar gazteak, goazen herriko plazara,

 Atseginez hain aberats den egun huntaz gozatzera,

 

 Egun guziz familiak dira mila gisaz barrayatzen;

 Anaya, arreba josienak elkharren ganik urruntzen,

 Amak nigarreyan, umeak deitzen,

 Haren boza nihork ez aditzen

 Bainan herriko bestarekin guziak etchera biltzen,

 Beren burhaso maite hoyek amultsuki besarkatzen,

 Egun eder, egun gozoa atseginez gainditua,

 Berantegi aditu duzu gure bihotzen oihua!

 

 Gizon gazte gorphutz lerdena, hunat gerriko gorria;

 Eta zuk, neskatcha kriketa, laster kacha soin churia.

 Goizetik dembora dago garbia,

 Nihon hedoi bat ez, zer loria!

 Jadanik urrun ikhusten dut plaza jendez estalia

 Loth beraz zuen makileri; lagunak gaiten abia.

 Goazen, goazen, etc., etc.

 

 Plazara heldu garenean, zer zaiku kolpez agertzen?

 Sei herrunketan gazteria, zaharrak etziren azken,

 Zortzi pilotari dira jokhatzen,

 Begiak dituzte liluratzen;

 Nahiz oraino bere boza nihork ez duen altchatzen.

 Segur nahiz bakhotchak duela gogoz bederen kantatzen

 Egun eder, egun gozoa, atseginez gainditua

 Berantegi aditu duzu gure bihotzen oihua.

 

 Aurthen Urruna lehen dugu, besta guzien nagusi

 Ikhusten dut, eta halere kasik frogarik ez aski:

 Zein goradanik Printze bat den jautsi,

 Gurekin egungo kide jarri.

 Eskualdunak ez du sekulan Jaun hori behar ahantzi.

 Orai, ez bakharrik bihotzez, kanta dezagun goraki,

 Biba, biba gure Printzea, hambat thalenduz bethea;

 Thalenduen bardina dago choilki zure berthutea!

 

 Nahiz oraino mila gauza banituzken erraiteko.

 Printzeaz mintzatuz geroztik guziak litezke flako:

 Lurrera zerutik ez erortzen,

 Muga da en'ustez ichiltzeko.

 Aski beraz, bestalierrak; orai etcherat goateko,

 Amarra zuen espartinak: ama gure beira dago,

 Goazen beraz, goazen gibelerat, bainan helduden urthean

 Aurkhi gaitzen, nere lagunak, aurthengo toki berean.

 

 


inprimatu